Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Killing The Past

Τεξας 24/09/13

Ειναι λιγα λεπτα που εχει μπει 19 Σεπτεμβρη και ο Παυλος Φυσσας aka Killah P πεφτει νεκρος απο δολοφονικο χτυπημα με μαχαιρι στο στομαχι και την καρδια. Ο δολοφονος γνωστος μελος του πολιτικου γραφειο της Νικαιας της χρυσης αυγης.
Ο Παυλος πρωτοεμφανιστηκε στην hip hop κοινοτητα απο το low bap group KAKA MANTATA το 1997. Στην συνεχεια ακολουθησαν οι Ανταρτα και καπου στο 2004 αποχωρει απο την low bap οικογενεια για να κανει τους  Rhymeshot και να αλλαξει το ψευδωνυμο του σε Κillah P (Killing the Past). Ακολουθουν σολο δουλειες αλλα και περιστασιακα γκρουπακια οπως οι  Τριπλετα και οι  Ε13.
Επισης περα απο τα groups ητανε απο τους ανθρωπους που ητανε πρωτοστατης στο Hip Hop 4 a Reason μια συναυλια η οποια εχει γινει πλεον θεσμος για οικονομικη βοηθεια σε ανθρωπους με προβληματα υγειας αλλα και συλλογικης δρασης για την βοηθεια των αστεγων της Αθηνας.

Σιγουρα το πρωτο πραγμα το οποιο μπορουσες να διακρινεις επανω του και παρα πολυ αμεσα μαλιστα ητανε η μπεσα του, η ντομπροσυνη του. Ητανε ενας ανθρωπος ο οποιος υποστηριζε τις ιδεες του με πραξεις και οχι μονο με λογια. Μεχρι το τελος, με οποιοδηποτε κοστος, ακομα και την ιδια του την ζωη οπως αποδειχθηκε... Σταθηκε ορθιος απεναντι σε 30 δολοφονους για υπερασπιστει τους φιλους του και τις ιδεες του. Οταν αυτα τα αποβρασματα, ειδανε οτι δεν μπορουν να τον λυγισουν (σωματικα και ιδεολογικα) κανουν την ανηθικη κινηση να του επιτεθουν με μαχαιρι. Δυο χτυπηματα απο μαχαιρι, ενα στο στομαχι και ενα στην καρδια και τα δυο με θανατηφορα τεχνικη (στριψιμο ωστε να προκληθει ακατασχετη αιμορραγια και να παει αερας στο τραυμα., γνωστη τεχνικη πεζοναυτων). Ακολουθει συλληψη του δραστη και ο Παυλος υποκυπτει στα τραυματα του μετα απο λιγο.
Ακολουθει  η γνωστη τακτικη βεβηλωσης του νεκρου απο τους δημοσιογραφους με αποκορυφωμα το πρωτο θΑΙΜΑ και τον δημοσιογραφισκο θεμο ο οποιος παρουσιαζε πριν μερικους μηνες στην εκπομπη του βουλευτες της ΧΑ σαν πρωτοτυπο του lifestyle...

Την επομενη μερα κιολας γινονται αντιφασιστικες πορειες και συγκεντρωσεις σε ολες τις πολεις, μικρες και μεγαλες. Ξαφνικα γεννιεται ενα συμβολο αντιστασης εναντια στην μαστιγα του νεοναζισμου που εχει εξαπλωθει σε ολη την Ευρωπη και κυριως την Ελλαδα. Συγκεντρωσεις, ομιλιες και εγκαινεια γραφειων φασιστοειδων ακυρωνονται σε ολη την χωρα. Ξαφνικα η κατηφορα για καποιους μοιαζει ανηφορα και ο κοσμος αντιλαμβανεται οτι μεχρι προτινος τα παιδια που κουβαλουσαν χριστιανικες εικονες και μοιραζαν συσσιτια για τα ματια του κοσμου δεν ειναι τιποτα αλλο παρα στυγνοι δολοφονοι. Οι πορειες συνεχιζονται σε ολη την ευρωπη και η  αλληλεγγυη ξεκιναει απο σχολεια και καταληγει σε γηπεδα. Περιπτεραδες στην Αμφιαλη για πρωτη φορα δεν δεχονται να κρεμασουν την φυλλαδα του μιστερ κομιστη σαν ενδειξη αντιδρασης, τα καναλια προσπαθουν να διαστρεβλωσουν την αληθεια αλλα η μανα του αδικοχαμενου να τους βαζει στην θεση τους.
Ακομα και η ελληνικη hip hop κοινοτητα  θα σκοτωσει το παρελθον της και μετα απο 17 χρονια μισους και αντιπαραθεσης, αυριο για πρωτη φορα θα καθισει στο ιδιο τραπεζι για να βγαλει κοινη ανακοινωση. Ενα σαρακι το οποιο ετρωγε καθε ελληνα hip hop ακροατη ο οποιος μεγαλωσε στα 90'ς ηρθε η ωρα να πεθανει. Killing the Past αλλωστε..

Ο Παυλος Φυσσας αφησε μια παρακαταθηκη για το αυριο. Μας θυμιζει πως ακομα και σημερα σε αυτους τους δυσκολους καιρους υπαρχουν ανθρωποι οι οποιοι, δεν φοβουνται, αγωνιζονται και στεκονται στα δυο τους ποδια εναντια σε καθε φοβο, για τα πιστευω τους, για τις ιδεες τους. Μας θυμισε οτι αξιζει να πολεμας με οποιοδηποτε κοστος. Ο Παυλος επεσε ομως οι ιδεες του μενουν εκει, ορθιες να μας θυμιζουν γιατι αξιζει να πολεμαμε και ο κοσμος αντιλαμβανεται πλεον την δυναμη που εχει για ενα καλυτερο αυριο. Killing The Past..
Τελος θα ηθελα να συγχαρω δημοσιως τους γονεις του Παυλου οι οποιοι παρακαλεσαν τον κοσμο να μην στειλει στεφανια στην κηδεια του γιου τους αλλα να στειλουν αυτα τα λεφτα στο χαμογελο του παιδιου. 


Σημερα εντελως τυχαια κλεινει ακριβως 1 χρονος απο την τελευταια φορα που τα ειπαμε.
Καλο Ταξιδι φιλε
Dj HoMiES

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Το hiphop και το lowbap πρώτη φορά μαζί για τον Παύλο

Συνέντευξη τύπου την Τρίτη στις 12.30 στην αίθουσα της Ε.Σ.Η.Ε.Α (Ακαδημίας 20, Αθήνα).

Λοιπόν, αλάνια (όπως θα ξεκίναγε κι ο Παύλος), ήρθε η ζωή και μας παρέδωσε ένα απλό, αλλά σπάνιο μάθημα. Κάθε μαχαιριά στο κορμί του αδερφού μας ήταν συγχρόνως μαχαιριά στον εγωισμό μας, στις θύμησες που όλοι αρνηθήκαμε, στην απάθειά μας και στη ματαιοδοξία μας.

Πολλοί από εσάς και ειδικά οι νεώτεροι θα αναρωτιέστε γιατί έπρεπε να συμβεί κάτι τέτοιο ώστε ν’ αναγκαστούν κάποιοι σεβόμενοι τη διαφορετικότητά τους να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι. Μα δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Μόνο κάτι τόσο τραγικό μπορεί να σου θυμίσει την ομορφιά της ζωής και της λευτεριάς. Να σου θυμίσει, επίσης, πόσο τυχεροί είμαστε όλοι εμείς που σκαρώνουμε μουσικές και στίχους και πόσο μάταια είναι κάποια πράγματα.

Ίσως, όπως λένε, από τα λάθη μας να μαθαίνουμε. Ωστόσο, από τα ίδια λάθη με τον καιρό αρρωσταίνουμε. Παρ’ όλα αυτά το μοναδικό μας χρέος απέναντι στον κώδικα του hiphop, είναι ο σεβασμός σε αυτή τη δημιουργική διαφορετικότητα.

Έχουμε περάσει από σαράντα κύματα για να μας πετάξει τελικά η ζωή πάνω στην ίδια ξέρα, πάνω στην ίδια στιγμή, δίπλα στον ίδιο πόνο. Από αυτό το σημείο και μετά όλοι εμείς οι αφηγητές αυτής της συσσωρευμένης μνήμης δηλώνουμε ότι θα σεβόμαστε τη διαφορετικότητα της έκφρασης του κώδικα κι ότι θα επιδιώκουμε κάθε μορφής διάλογο όταν το απαιτούν οι περιστάσεις.

Πιθανόν ποτέ να μη τα καταφέρουμε να γίνουμε μια παρέα, αλλά προς το παρόν μας φτάνει που συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είμαστε ξένοι. Ο καθένας με την προσωπικότητά του, τη στάση του και τη δράση του θα αγωνίζεται για όσα ονειρεύεται ν’ ανταμώσει. Τώρα το ξέρουμε - κανείς δεν είναι ξένος. Παύλο, τα κατάφερες. Κανείς δε νοιώθει σήμερα ξένος.

Σήμερα δε φτιάχνουμε μια κρεατομηχανή για να πετάξουμε μέσα ό,τι κάποιοι ισχυρίζονται ότι έχει απομείνει απ’ τοhiphop, αλλά ένα οπλοστάσιο που ο καθένας θα φυλάει ή θα βγάζει απ' το σεντούκι του ό,τι επιλέγει να μοιραστεί. Κανείς μας δε νοιώθει την ανάγκη να κάνει ταμείο από τώρα. Αυτά τα πρώτα 20 και βάλε χρόνια του hiphop στηνΕλλάδα μπορούν να γίνουν κληρονομιά ή καλύτερα παρέα στις γενιές που ακολουθούν κι έτσι αυτό που στην αρχή κάποιοι είχαμε σαν παιχνίδι να γίνει το βιος μας.

Το βιος μας, αδερφέ…

Λοιπόν hiphopers, lowbapers κι αλητήριοι ήρθε ο καιρός να θυμίσουμε σ’ αυτή την κουρασμένη κοινωνία «πως γίνεται» και που βρίσκονται κρυμμένα τα όμορφα. Ίσως, μέχρι τώρα κάποιοι να μας θεωρούσαν το λάθος παράδειγμα ή την φωτεινή εξαίρεση. Εξίσου τραγικά είναι και τα δύο…

Ας κάνουμε τ’ όνειρο του αδερφού μας πραγματικότητα κι ας τη ζήσουμε εμείς για να τη διηγούνται μετά αυτοί που θα έχουν μάθει να ζουν και να τιμούν το θάνατο. Ας γλεντήσουμε κάθε μας στιγμή.

Τα κατάφερες, παλιόφιλε, όσοι διάλεξες βρίσκονται εδώ, σε τιμούν και σε ευχαριστούν.

Τα Hiphop & Lowbap αδέρφια σου.

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Γιατι δεν βρισκουμε δουλεια στη Ελλαδα

Ο Γιάννης άρχισε την ημέρα του νωρίς βάζοντας το ξυπνητήρι του (MADE IN SWITCHERLAND) για τις 6 το πρωί ...

Σηκώθηκε από το κρεβάτι του (MADE IN SWEDEN)

Έφτιαξε τον καφέ του (PRODUCED IN BRASIL)

Ξυρίστηκε με την ηλεκτρική του μηχανή (MADE IN GERMANY)

Έβαλε αποσμητικό (MADE IN BELGIUM)

Φόρεσε το πουκάμισό του (MADE IN TURKEY),

τα jeans με φίρμα (MADE IN SRI LANKA) ,

κάλτσες (MADE IN EGYPT),

παπούτσια (MADE IN ITALY).

Έφτιαξε τα αυγά του στην καινούρια ηλεκτρική κουζίνα (MADE IN KOREA)

ΕΦΑΓΕ ΛΙΓΟ ΤΥΡΙ GOUDA ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ KAI ΜILNER ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
ΜΑΖΙ ΜΕ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ ΦΡΑΚΦΟΥΡΤΗΣ, ΚΑΙ ΤΟΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ.
ΜΕΤΑ ΔΥΟ ΜΗΛΑ ΧΙΛΗΣ, ΕΝΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ.

Έριξε μία ματιά στο laptop του (MADE IN JAPAN)

Ήλεγξε τα emails του κοιτάζοντας συγχρόνως το ρολόι του (MADE IN TAIWAN).
Μετά κλείδωσε την πόρτα (MADE IN CANADA),

ενεργοποίησε το συναγερμό (MADE IN USA)

μπήκε στο αυτοκίνητό του (MADE IN SPAIN) ,

το γέμισε με βενζίνη (από SAUDI ARABIA)

και συνέχισε το ψάξιμο για μια καλή δουλειά στην ΕΛΛΑΔΑ.!!!!!!

Στο τέλος μιάς ακόμα άκαρπης και αποκαρδιωτικής προσπάθειας για εύρεση εργασίας και αφού εκτύπωσε μερικά ακόμα αντίγραφα συστατικών επιστολών σε εκτυπωτή (made in MALAYSIA),

ο Γιάννης αποφάσισε να ξεκουραστεί λίγο. Έβαλε τις παντούφλες του (MADE IN BRAZIL),

άνοιξε μια μπύρα (MADE IN ENGLAND) ,

έφαγε μια μπριζόλα (PRODUCED IN BULGARIA)

και άνοιξε την τηλεόραση (MADE IN INDONESIA).

Καθώς παρακολουθούσε τα ΤΟΥΡΚΙΚΑ σίριαλ προσπαθούσε να σκεφτεί τί φταίει και δεν μπορεί να βρει μιά δουλειά στην ΕΛΛΑΔΑ...

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

"Το καταλάβατε το μάθημα?"


Καλές και οι απεργίες αλλά μάθετε να κάνετε σωστά τη δουλειά σας πρώτα και μετά τα λέμε.....  Αυτό πάει σε όλα τα λαμόγια που όχι μόνο άφηναν την παραπαιδεία να υπάρχει, αλλά και την υποκινούσαν όλα αυτά τα χρόνια!! Δεν συμφωνώ με το σύστημα όπως λειτουργεί τώρα (στην ουσία και εγώ υποψήφιος δάσκαλος υποτίθεται ότι είμαι) αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν ξέρω τι κουμάσια έχει η παιδεία σας!! Από το 1ο μέχρι το 3ο σκαλοπάτι....:

Στο 1ο είναι οι δάσκαλοι στα δημοτικά: οι περισσότεροι δεκάρα δε δίνανε μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει.... 

- Το καταλάβατε το μάθημα?
- Μάλιστα κυρία! (χαμπάρι δεν πήραμε!) 
- Εντάξει τώρα ανοίξτε τα βιβλία σας και διαβάστε το επόμενο γιατί έχω μια δουλειά (να πάω να κάνω ένα τσιγάρο στην αυλή)!

Μετά στο γυμνάσιο-λύκειο σε ξεφτιλίζαν σε όλη την τάξη και λέγανε στο γονιό σου να κάνεις ιδιαίτερα ή να πας σε φροντιστήριο γιατί δεν παίρνεις από γράμματα λέει.... και αν δεν πας πανεπιστήμιο θα ρθει το τέλος του κόσμου! Το κόλπο απλό και επικερδές: τα εξηγούσαν όσο πιο ακαταλαβίστικα γινόταν για να σε μειώσουν και να αναγκαστείς να πας στο φροντιστήριο κάποιου συνάδελφου (εντελώς τυχαία...). Πραγματικά καταφέρατε να κάνετε μικρό "συναδελφικό" κύκλωμα μέσα στο ήδη σάπιο κύκλωμα της παιδείας! Ύστερα πριν καν πας στο 3ο σκαλοπάτι έκανες κι άλλα ιδιαίτερα (σχέδιο κλπ) λες και δεν ήταν δουλειά του σχολείου αυτό... 
 Στο 3ο σκαλοπάτι συνήθως οι καθηγητές πανεπιστημίου ήταν τουλάχιστον μορφωμένοι αλλά δυστυχώς πολλές φορές η μόρφωση γινόταν παραμόρφωση, ξερολισμός και υπεροψία! 

Κάθομαι και αναλογίζομαι: 6 χρόνια δημοτικό + 3 γυμνάσιο + 4 νυχτερινό λύκειο + 5 πανεπιστήμιο = 18. Τουλάχιστον 18 χρόνια χαμένα....? 
Όχι εντάξει μην είμαστε μηδενηστές! Αν ήταν έτσι τουλάχιστον σήμερα δε θα μπορούσα να γράψω αυτό το κείμενο.... και στη χειρότερη μπορεί και ψήφιζα τα Χρυσά Αυγά (χτύπα ξύλο)....

Kotsos