Τρόμος και αναγούλα

Υπάρχουν και σήμερα αξιόλογα πράγματα στις τέχνες και στα γράμματα.... Ας σταματήσει επιτέλους αυτή η θεοποίηση των παλαιών "μεγάλων συνθετών".... Ήρθε η στιγμή που η τέχνη πρέπει να προκαλέσει τρόμο και αναγούλα.... Τελείωσε η εποχή του ρομαντισμού και της ελπίδας. Καλώς η κακώς.... Ας σταματήσουμε να ψάχνουμε ήρωες και δεκανίκια!

~ Kotsos, November 30, 2014 ~

~ Άλλο ένα κοινότυπο ποίημα ~

Λέξεις ασυνάρτητες

ακατάληπτες

ενώνοντας τες 

φτιάχνω εικόνες

να θυμάμαι

Φτιάχνω και άλλες εικόνες

πως θέλω εγώ

να με θυμόνται.

Επιβραβεύω καθημερινά την ικανότητα μου

να πνίξω το υπερεγώ μου.

Να ζήσω ή να μιλήσω;

Κι αν ζήσω, που;

Κι αν μιλήσω, τί;

Φράσεις συνειρμικές

μνήμες-καθρεύτες ανικανοποίητων μετενσαρκώσεων

Σκατά στην τέχνη!

Τέχνη στα σκατά...

Επιβεβαίωση μέσω της μουσικής

Ταχυπαλμία, ανεξέλεγκτος πόνος, αλκοόλ, 

ηθική ικανοποίηση, κοινωνική αναγνώριση ή ψυχική επιβίωση;

τα τελευταία στίγματα της θλίψης ίσως σβηστούν με το 

VI - II - I

Πίπες!

~ Κώτσος, 19/11/14 ~

~ Tο "είναι" ~

Αυτός ο τόπος ζέχνει θάνατο

ακούω το γέλιο σου μες τη σιωπή

αυτός ο κόσμος χασκογελάει άσκοπα

ψάχνω το μέτρο μες τη δίψα μου

Για 'σένα τραγουδάω

πίνω αίματα, φτήνω φωτιές

Μια στιγμή... και ένα χαμόγελο σου με επαναφέρει

μια αιωνιότητα άμα είχα, πάλι τον πόνο θα αναζητούσα

Ψάχνω να σώσω τους ρόλους μου μέσα στην λησμονιά του πόνου

προσπαθώ να σκοτώσω το λόγο μέσα απ' τη μοναξιά της κόλασης

Την ώρα που το ξυράφι βγάζει χρώμα κόκκινο

σε νιώθω ακόμα πιο κοντά

Την ώρα που αντικρίζω την άβυσο

νιώθω τα δάκρυά τους πάνω στο χέρι μου

Κουνάω τα χέρια, μάλλον 
θέλω να ζήσω....

~ Κώτσος, 13/11/14 ~ 

~ Mind Trap ~

φόβος

ελπίδα

προβολή

προσπάθεια

πόζα

 αποδοχή

τελειομανία
προσδοκία

απόρριψη
 

αυτοκαταστροφή
αποτυχία
κατάθλιψη

ονειροπόληση

φαντασία

τύψεις

σχιζοφρένεια
απόπειρα
αυτοκτονία

~ 5/11/14, Κώτσος ~

Φτωχός κι αμετανόητος

Το 2004 είχα πάει 1η φορά στην Αθήνα, μες τις γιορτές των Χριστουγέννων και είδα μουσικούς του δρόμου επί της Ερμού.... Χαμόγελα στις φάτσες των ανθρώπων και γενικά ένα ευχάριστο κλίμα.... Η πόλη είχε έναν απίστευτο ερωτισμό! Φέτος, μετά από 10 χρόνια, προσπαθούσα να παίξω σε διάφορες γωνιές στην Ερμού, στο Μοναστηράκι, στο Θησείο.... Αλλά παντού μας διώχνανε!! Όχι μόνο οι μπάτσοι αλλά και οι ίδιοι οι μαγαζάτορες.... Η πόλη είχε μια απίστευτη ξενερωτίλα.... αηδία σκέτη!! Μιζέρια παντού!!
Πόσο φανερό είναι ότι όταν κυλάει το χρήμα όλοι είναι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι κλπ κλπ αλλά τώρα που πεινάνε ο ένας κράζει τον άλλο.... Γιατί όμως όταν σας εύχομαι "αγάπη, υγεία και λεφτά" μου λέτε "αγάπη και υγεία μόνο" ή "υγεία να χουμε και τ' άλλα έρχονται"..... Τότε που ο κόσμος είχε να ψωνίσει όλα ήταν καλά και δεν έτρεχε να ψηφίσεις και κάνα ΠΑΣΟΚ! Εγώ μια ζωή φτωχός κι αμετανόητος ήμουνα και γι αυτό δεν κατάλαβα την κρίση σας! Η πολιτισμική κρίση υπήρχε πάντα.... απλά τώρα φάνηκε περισσότερο! Κατουράω και χέζω όλους όσους το παίζουνε καλοί μόνο όταν πιάνουν "την καλή" και αλλιώς γίνονται Μ.Παρασκευή.... 

~ Kotsos, Νοέμβριος 2014 ~