ΠΑΝΙΚΟΣ – Ανατροπή Mini LP (Lot 008)

Οι Πανικός υπάρχουν από το 1988 και μέχρι πριν από ένα χρόνο είχαν καταφέρει να κυκλοφορήσουν σε βινύλιο μόνο ένα split LP & ένα 7”. Μετά το περσινό “Ξύπνημα από τον λήθαργο” (μεταφορικά και κυριολεκτικά) Lp το οποίο έχει εξαντλήθει, κυκλοφορούν από την Labyrinth of thoughts σε συνεργασία με την Scarecrow και την World’s appreciated kitch ένα Mini Lp με τίτλο “Aνατροπή” .
4 νέα τραγούδια με συνολική διάρκεια 25 λεπτά, στο γνωστό crust καταληψιακό hardcore ήχο με αρκετά μεταλλικά στοιχεία. Όλα τυπωμένα στη μία πλευρά του βινυλίου, με ιδιαίτερη όμως προσοχή στη ποιότητα χάραξης, ενώ στη δεύτερη υπάρχει μόνο στην ετικέτα της, το σήμα της μπάντας.
300 αντίτυπα, όλα σε μαύρο βινύλιο.
Ημερομηνία κυκλοφορίας : 25/10/12
Τracklist : Ανατροπή / Ζείς με το αύριο / Πορεία χωρίς επιστροφή / Λύτρωση
Pre-order : http://www.labyrinthofthoughts.gr/opencart/index.php?route=product/product&product_id=205

Ακούστε το “Πορεία χωρίς επιστροφή”,  από το clip που ετοίμασε το ίδιο το συγκρότημα.

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ Live!!!!!!!

Λίγο πριν το τέλος του κόσμου…… και δεν είναι ψέματα!

ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ LP+DVD (Lot 005)

Τον Απρίλιο του 2009, οι “Γενιά του Χάους” ανέβηκαν στη σκηνή του club “Gagarin 205″ για δύο εμφανίσεις, στα πλαίσια των 20 χρόνων από την διάλυσή τους το 1989. Μέσα σε μια έντονα συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα η μπάντα έπαιξε 1 1/2 ώρα προσφέροντας στο κοινό της 29 τραγούδια, καλύπτοντας έτσι την επίσημη δισκογραφία της, διανθισμένη με ακυκλοφόρητα κομμάτια και νέες συνθέσεις που δουλεύτηκαν ειδικά για αυτές τις βραδιές.

Η Labyrinth of Thoughts σε συνεργασία με τις B-otherside και Wipe Out records, κυκλοφορεί σε μονό βινύλιο 12 + 5 ακυκλοφόρητα από τα κομμάτια του live, συνολικής διάρκειας 55 λεπτών, με ειδικό για την κυκλοφορία mastering. Τα πρώτα 600 αντίτυπα, εκ των οποίων τα 200 θα είναι σε διαφανές βινύλιο και τα υπόλοιπα σε μαύρο, θα περιέχουν το dvd ολόκληρης της συναυλίας, δώρο από την μπάντα στους φίλους της.
Ημερομηνία κυκλοφορίας : 16/10/12

Το tracklist για το LP, είναι το εξής:

1. ΣΤΙΓΜΑ
2. ΙΣΟΒΙΑ ΜΟΝΟΙ *
3. ΑΠΟΓΝΩΣΗ*
4. ΠΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ
5. ΤΑ ΠΑΡΑΣΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ
6. ΕΝΤΙΜΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ*
7. ΗΛΙΘΙΑ ΑΘΩΟΙ
8. ΛΥΤΡΩΣΗ
9. ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΚΡΑΤΙΑ
10. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΡΕΚΒΙΕΜ
11. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ
12. ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΣ
13. ΔΟΓΜΑ
14. ΡΕΚΒΙΕΜ
15. ΓΙΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
16.ΤΑ ΛΟΓΙΑ*
17.Ο ΚΗΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ*
*ΑΚΥΚΛΟΦΟΡΗΤΑ

Αυτή ήταν η ανάπτυξη μας... [kampouris]

Συγκλονισμένη η τοπική κοινωνία της Ορεστιάδας από την αποκάλυψη νέας υπόθεσης παιδεραστίας μετά τη σύλληψη 42χρονου καταστηματάρχη, ο οποίος κατηγορείται για τέσσερις βιασμούς 13χρονων κοριτσιών, ενώ ερευνώνται και άλλες περιπτώσεις που δεν έχουν καταγγελθεί.... Εδώ μας έφερε η ευημερία της ανάπτυξης που βιώσαμε και σε χειρότερα θα μας οδηγήσει η ανάπτυξη που ονειρευόμαστε...

Πριν δυο μήνες ψάχνοντας να βάλω μια αγγελία σε διάφορα site αγγελιών έπαθα πλάκα με τις αγγελίες που αντίκρισα - παραθέτω δείγμα:

• ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΡΕΞΑΤΗ, 
• 21 χρονων νεος προσφερει, Νεαρός Έλληνας για γυναίκα εως 48 ετών, 
•  Ekriktiki elinida ginekara gia trela gamisia,

Αγγελίες με εθνική αναφορά για πελάτες πατριώτες!

Στα δύσκολα φαίνεται ο καπετάνιος - και σε μια κοινωνία που ζορίζεται οικονομικά οι τρόποι που θα βρει κάποιος για να επιβιώσει δείχνουν το κατά πόσο πρόκειται για κοινωνία ή κυνωνία. Δεν φταίει μόνο η 19αρα που επέλεξε να εκδοθεί έτσι - φταίμε ΟΛΟΙ! Όλοι αφήσαμε την κοινωνία μας να εκπορνευτεί. Όχι μόνο μέσω του ότι στερούμαστε ηθικής, κουλτούρας, πνευματικής κατάστασης, αξιών.

Χάσαμε την ανθρωπιά μας, μάθαμε να βγάζουμε το ψωμί μας εκμεταλλευόμενοι τους άλλους και φτάσαμε στο σημείο να το θεωρούμε αυτό παλικαριά και μαγκιά. Ποιος μας είπε όμως ότι αυτή η εκμετάλλευση που αποδεχθήκαμε και ενισχύσαμε θα αφορά μόνο τα εργασιακά; 

Για να τραφεί η κοινωνία μας, να ντυθεί, να παίξουν τα παιδιά μας, να μετακινηθούμε δεχθήκαμε να κάνουμε κάποιους ανθρώπους σκλάβους - και δεν μιλάω μόνο για εντός της Ελλάδας (όλα τα φθηνά που μάθαμε να αγοράζουμε σκλάβοι τα παράγουν) , και δεν μιλάω μόνο για αλλοδαπούς σκλάβους - και οι νέοι Έλληνες πλέον με τους ίδιους όρους δουλεύουν.

Μάθαμε να πληρώνουμε αφεντικά για να εκμεταλλεύονται ανθρώπους μέχρι θανάτου ώστε να μας κάνουν τη ζωή εύκολη και φτηνή και πιστεύουμε ότι οι εκμεταλλευτές όταν θα έχουν ορέξεις για το κρεβάτι τους, θα διστάσουν να εκμεταλλευτούν την 12-χρονη κόρη μας...

από τον Καμπούρη (http://kampouristv.blogspot.gr)

Sketch #4

by Idakos

7%

Είχες άσχημα παιδικά χρόνια. Μπορεί και να έτρωγες ξύλο και να σου λέγανε «για να γίνεις άνθρωπος». Και βέβαια το ξύλο δε σε κάνει άνθρωπο αλλά δε φταίει μόνο το ξύλο που δεν έγινες άνθρωπος. Ούτε που δεν είσαι έξυπνος φταίει. Κάπως φταίει όμως εκείνο που άκουγες να λέει η μάνα σου στη θεία σου ότι «του δικού μας δεν του κόβει και πολύ, δεν τα παίρνει τα γράμματα σαν τον δικό σας.» Διάβαζε πολύ ο ξάδερφος. Για σένα τα βιβλία ήταν παντελώς αδιάφορα. Δε σου 'τυχε ποτέ και κάνας δάσκαλος να τον νοιάζει.

Οι γονείς σου δεν ήταν πλούσιοι, ούτε μορφωμένοι, αλλά λέγανε ότι είχαν «αρχές», εξού και για σένα οι «αρχές» απέκτησαν κάτι σαν αυταξία, όλες οι «αρχές», ακόμα κι αυτές που καταργούν κάθε αξία.

Στην κρίσιμη ηλικία της εφηβείας έπρεπε να βρεις κάτι να σε υπολογίζουν οι παρέες. Κάνα ιδιαίτερο ταλέντο δεν είχες, κι αν είχες τέλος πάντων δεν το έμαθες ποτέ αφού δεν είχες ερεθίσματα να το καλλιεργήσεις. Υπήρχε κι ένα πρόβλημα με τις παρέες γιατί κάποιες παρέες θέλανε χιούμορ, εκεί δε σε βοηθούσε η νοημοσύνη σου. Φαντάζομαι πόσο αδύναμος και απελπισμένος ένιωθες μέχρι να ανακαλύψεις το γυμναστήριο. Και υπήρχε άπλετος χρόνος να αφοσιωθείς σε αυτό το στόχο, εφόσον δεν είχες και του κόσμου τα ενδιαφέροντα.

Ο επαγγελματικός προσανατολισμός ήταν μεγάλο πρόβλημα, εκτός αν κατάφερες να χωθείς σε τίποτα σώματα ασφαλείας. Σε περίπτωση που δεν ευόδωσαν τα ρουσφέτια, παρόλο που ο βουλευτής που ψηφίζατε οικογενειακώς έκανε ό,τι μπορούσε για να ξεπληρώσει τις «αρχές» σας, έπιασες μια δουλειά κάπου, «να βγαίνει το μεροκάματο», και ν' ακούς τη μάνα σου να σου πετάει συνέχεια τα μεταπτυχιακά του ξαδέρφου σου. Και δώσ' του ασκήσεις για τρικέφαλους, να ρίχνεις τουλάχιστον καμιά γκόμενα και να μη σε περιφρονούν οι συναναστροφές που σου αντιστοιχούσαν. Ωστόσο πάντα ήξερες ότι υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που σε περιφρονεί.

Μετά είδες τον κόσμο να γυρίζει ανάποδα, μύρισες θυμό και στους άλλους. Μπορεί να ήσουν χρυσαυγίτης από πριν ή να έγινες τώρα. Όταν σε πλησίασαν για να οπλίσουν με μαχαίρια και σιδηρογροθιές το χέρι σου και τον εγκέφαλό σου. Σου πάσαραν και κάτι άλλα πράματα που σου τα είπαν ιδέες, που εσύ μέχρι τώρα νόμιζες ότι ιδέες έχουν μόνο οι μορφωμένοι και τα βαριόσουν. Φαντάζομαι τον ενθουσιασμό σου όταν κατάλαβες ότι μπορείς κι εσύ να έχεις ιδέες. Τίποτα περίπλοκο ευτυχώς, μόνο μίσος στον ξένο κι από άγνωστες λέξεις όχι πολλές, αυτά τα «πατρίδα» και «σημαία» τα θυμόσουν από τις παρελάσεις στο σχολείο, και το βήμα βέβαια το είχες φρεσκάρει στο στρατό.

Λοιπόν για να τελειώνουμε, τον ξένο τον μισούσες από πριν. Ξένοι για σένα ήταν η μάνα σου και ο πατέρας σου που δε σε κατάλαβαν ποτέ, ο ξάδερφός σου, ο καλύτερός σου φίλος, η γκόμενα που δε σου έδινε σημασία, η γκόμενα που σου έδινε σημασία αλλά δεν είχατε τίποτα να πείτε. Και σου τις λέω γκόμενες για να συνεννοούμαστε, γιατί για να πούμε «σύντροφος» πρέπει να έχεις μια στοιχειώδη παιδεία και αν πούμε «γυναίκα» θα πρέπει να μιλήσουμε για ισότητα και δεν είναι ακριβώς ισότητα αυτό που είχε υπόψη του ο πατέρας σου όταν φώναζε τη μάνα σου «γυναίκα». Χωρίς παιδεία λοιπόν απευθυνόμαστε μόνο σε ένστικτα κι εσύ έχεις ενεργοποιήσει μόνο τα κατώτερα σου. Μόνο που με τα κατώτερα ένστικτα δεν μπορούν να συνυπάρξουν άνθρωποι σε μια κοινωνία. Κι εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να συνυπάρξουμε. Μάλλον χρειάζεσαι κάποιον ειδικό. Καταλαβαίνεις, ψυχίατρο εννοώ, όλο και κάποιος άλλος θα σου έχει πει ότι χρειάζεσαι βοήθεια ψυχιάτρου. Άσε με να μαντέψω, αν είμαι τυχερός και δε με δείρεις θα μου πεις να πάω εγώ να πάρω χάπια. Λοιπόν τα πήρα, σειρά σου τώρα.

D.S.

~ Η βόλτα ~

Πήγα μια βόλτα μες τη νύχτα θολωμένος από το αλκοόλ και τη φασαρία.
Είδα αυτοκίνητα, 
πολλά αυτοκίνητα.
Αφουγκράστηκα το σπαραγμό της πόλης.
Περπάτησα στο τσιμέντο,
περπάτησα στην άσφαλτο.
Περίμενα στο φανάρι.
Τα σκουπίδια μύριζαν πολύ άσχημα αλλά έπρεπε να περιμένω.
Πέρασα στο απέναντι πεζοδρόμιο.
Είδα κι άλλα αυτοκίνητα.
προσπάθησα να τα αποφύγω,
κατέβηκα στην παραλία.
Κοίταξα ψηλά αλλά δεν είχε φεγγάρι.
Σκέφτηκα να βάλω μουσική στα ακουστικά αλλά θα έχανα το σπαραγμό της πόλης.
Προσπέρασα δύο άστεγους κάτω από τη γέφυρα στην παραλιακή.
Κοντοστάθηκα αλλά δε σταμάτησα για αυτούς.
Άναψα ένα τσιγάρο.
Στο επόμενο στενό δύο σκιές.
Σκέφτηκα να επιταχύνω αλλά τελικά χάθηκαν στη στροφή.
Συνέχισα ως το επόμενο τετράγωνο.
Ήθελα με κάποιον να μιλήσω αλλά ήταν αργά.
Η πόλη κοιμάται τη νύχτα.
Η πόλη κοιμάται τη μέρα και εγώ ζω στον εφιάλτη της.
Ήθελα να ξυπνήσω αλλά δεν κοιμόμουν.
"Είναι η καθημερινότητα που σε σαπίζει." 
Ίσως αυτή η βόλτα να είχε περισσότερο ενδιαφέρον χωρίς το τσιμέντο και τα αυτοκίνητα, τη φασαρία και το καυσαέριο.
Όταν κοιμήθηκα το πρωί τα φαντάστηκα όλα όπως έπρεπε να είναι.
Το μεσημέρι ξύπνησα με φωνές.
Άνοιξα τη βρύση.

Αυτός ο ήχος με καθησυχάζει....

~ Κώτσος, 2011 ~