Λεφτά υπάρχουν – αλλά είναι δανεικά
Το 1981 ήταν η χρονιά που το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 48,1% και ο Ανδρέας Παπανδρέου έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός της χώρας. Τα εισοδήματα των Ελλήνων πολιτών σημειώνουν θεαματική άνοδο της τάξης του 26%. Αυξήθηκε θεαματικά η αγοραστική δύναμη της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών και διογκώθηκε ο αριθμός δημοσίων υπαλλήλων. Αρχίζει ο οικονομικός παράδεισος για την Ελλάδα της μεταπολίτευσης.
Οι αυξήσεις φυσικά αυτές δεν συσχετιζόταν ούτε με την αύξηση παραγωγικότητας ούτε με την ανάπτυξη ούτε με την αύξηση των εξαγωγών της χώρας μας. Ήταν αυξήσεις που έγιναν καθαρά με δανεικά (είτε εσωτερικά είτε εξωτερικά). Όμως όπως δανεικά δικαιολογούνται σε ιδιώτη για να κάνει επενδύσεις ή στην χειρότερη περίπτωση για να χτίσει το σπίτι του, έτσι ένας λογικός νους θα δικαιολογούσε δανεικά σε ένα κράτος με τους ίδιους σκοπούς δηλαδή για επενδύσεις και έργα με απόσβεση σε κάποιο βάθος χρόνου. Και εδώ είναι το έγκλημα. Ένα έγκλημα που αρχίζει τότε, το νομιμοποιεί ο λαός γρήγορα και ανοίγει τον δρόμο στη νομιμοποίηση και άλλων μεγαλύτερων εγκλημάτων. Αυτό που συνέβει δεν ήταν ούτε λάθος χειρισμός ούτε παραστράτημα. Αυτό που συνέβει ήταν κλοπή από τις επόμενες γενιές. Φυσικός αυτουργός σ' αυτή τη κλοπή ήταν η κυβέρνηση, συνένοχοι ήταν όλες οι πολιτικές δυνάμεις και κλεπταποδόχος (εν γνώση του ή χωρίς δεν έχει καμία σημασία). Ο Έλληνας της προηγούμενης γενιάς - ο πολίτης που δέχεται να πληρώνεται με λεφτά τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην παραγωγικότητα και ανάπτυξη της χώρας του αλλά χρήματα τα οποία θα ζητηθούν από την επόμενη γενιά. Αυτός που τιμωρείτε άδικα δια της ανεργίας και της απελπισίας είναι η νέα γενιά.
Ενοχή
Εδώ φυσικά ο καθένας θα με ρωτούσε: Εσύ αν ήσουν στη θέση αυτών των οποίων ανέβηκαν οι μισθοί δεν θα τα έπαιρνες; Και εδώ είναι το μεγαλύτερο λάθος της προηγούμενης γενιάς. Ενδόμυχα νιώθουν ένοχοι που αποδέχθηκαν να πληρωθούν με χρήματα που τώρα ζητούνται από τα παιδιά τους και το μόνο που κάνουν είναι να ψάχνουν για συνένοχους. Δεν μπορούν να διανοηθούν ότι μπορεί να δουλέψει και να ζήσει τίμια κάποιος χωρίς ρουσφετιές, επιδοτήσεις και άλλες τέτοιες απάτες. Και δεν επιτρέπουν στους νέους να δούνε τα πράγματα διαφορετικά. Αν κάποιος ζητήσει χειρωνακτική δουλειά θα ακούσει: τι; θέλεις να κάνεις τον Αλβανό; δεν μπορείς παιδί μου, δεν είσαι για αυτό... Έχει απαξιωθεί στα μάτια τους η παραγωγική εργασία και την ειρωνεύονται γιατί κάποιος που πετυχαίνει και ζει παραγωγικά και τίμια αποδεικνύει την αποτυχία τους. Αυτή η αποτυχία όμως μέχρι χθες φάνταζε επιτυχία, γατί τα χρήματα γεννούσαν χρήματα όπως σας έλεγαν οι τηλεοράσεις σας. Και όμως τα χρήματα σας γεννήσαν φτώχεια και ένα απίστευτο βάρος για τα παιδιά σας.
Μαζί τα φάγατε! Ναι!
Τηρουμένων των ποσοτικών αναλογιών σίγουρα μαζί τα φάγατε. Και αν αυτοί (οι πολιτικοί) 'φάγαν περισσότερα αυτό δεν κάνει την θέση σας λιγότερο ένοχη. Υπήρξε κάποιος που να παραιτήθηκε των αυξήσεων του γιατί ήταν από δανεικά; - Αυτός μόνο μπορεί να πει ότι δεν έφαγε μαζί τους. Οι υπόλοιποι μπορεί να μην πήρατε μίζες αλλά εσείς νομιμοποιήσατε με την ψήφο σας και την ανοχή σας τις κλεψιές. Εσείς φωνάξατε το Τσοβόλα δως τα όλα, εσείς γελούσατε μιλώντας για κούτες με πάμπερς- αυτά σας τα γέλια οδήγησαν συνανθρώπους μας τώρα στην αυτοκτονία. Εσείς τάζατε ψήφους για μια θέση στο δημόσιο, εσείς απεργούσατε, κλείνανε με τρακτέρ δρόμους πηγαίνατε σε πορείες με μοναδικό αίτημα το παραφούσκωμα του πορτοφολιού σας. Αυτό ήταν το μόνο σας όραμα! Αυτοί που βγαίνουν και λένε μαζί τα φάγαμε είναι αυτοί που ψηφίζατε, χειροκροτούσατε και που αφήσατε να διαχειριστούν το μέλλον των παιδιών σας! Εσείς αγοράζατε και ξανα-αγοράζατε. Εσείς τρέχατε κυριολεκτικά σαν τις κότες όταν τύχαινε να ανοίξει κανένα καινούριο πολυκατάστημα για να ψωνίσετε τα πάμφθηνα εισαγόμενα αγαθά. Δεν αναρωτιώσασταν πως παράγονται αυτά τα αγαθά, δεν αναρωτιώσασταν αν αυτό που κάνετε θα νεκρώσει την παραγωγή της χώρας. Αυτός όμως που αγοράζει με μοναδικό κριτήριο την τιμή καταδικάζει τα παιδιά του σε ανεργία και τα εγγόνια σε παιδική εργασία.
Δεν με τρομάζει η φτώχεια, δε με τρομάζει η δραχμή, ούτε τα ευρώ, ούτε ο πληθωρισμός. Με τρομάζει να συνεχιστεί ο δανεισμός, με τρομάζει να ρθουν τα παιδιά μου αντιμέτωπα με τους δικούς μου δανειστές. Καλύτερα να πεινάσουμε. Μας δόθηκαν πολλά χρόνια και πολλές ευκαιρίες να αλλάξουμε, μας δόθηκαν πολλές ενδείξεις ότι δεν πάμε καλά. Δεν καταλαβαίνουμε με το καλό. Μας χρειάζεται μια τιμωρία παιδαγωγικού τύπου τώρα πριν καταστραφούμε ολοκληρωτικά. Αν δεν πεινάσουμε θα συνεχίσουμε τα ίδια. Όσο για τους μισθούς και τις συντάξεις ' δεν είναι ότι καλύτερο γέροι άνθρωποι να χάσουν τις συντάξεις τους αλλά δεν είναι και άδικο. Θα πει κάποιος δεν τα δούλεψα αυτά τα χρήματα; ναι τα δούλεψες αλλά δεν φτάνει αυτό. Το αν θα χάσεις την σύνταξή σου (για την οποία μπορεί να δούλεψες αντάξια, μπορεί και όχι) είναι αποτέλεσμα πρώτα από όλα των ρουσφετιών που έκανες, της ψήφου σου, της αδιαφορίας σου και της ένοχης σιωπής σου. Τώρα ας την χάσεις για να δούμε πόσο εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους που έφερες στον κόσμο, πόσο μπορείς να σταθείς στα πόδια σου και πόσο παραγωγικός μπορείς να γίνεις.
Έρχονται εκλογές και αυτοί που δια της ψήφου τους υποθήκευαν τη ζωή των παιδιών τους θα πάνε να ξαναψηφίσουν. Ας ελπίσουμε πως πλέον έχουν αλλάξει λογική. Αν δεν έχουν αλλάξει και θέλουν να παν να ψηφίσουν με την ίδια λογική που μας έφερε εδώ τους προτείνω να μείνουν σπίτια τους και να αφήσουν τους νέους να επιλέξουν μόνοι τους την μοίρα τους. Ειδάλλως τους εύχομαι ότι χειρότερο για την σωματική υγεία τους (ούτως ή άλλως η ψυχική τους είναι ήδη κατεστραμμένη) .
από το site: http://www.alekati.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου