~ When will you come again? ~

Είναι όλα εδώ όπως τ' άφησες. Mερικά ρούχα σου καλοκαιρινά σε όλες τις αποχρώσεις του χώματος, ένα μπουφάν που δεν ήθελες άλλο, walkman με κασέτες που άκουγες, μια hip-hop μπάντα απ' τα μέρη σου, το quatro που είχες στον ώμο σου όταν σε γνώρισα. Κάποιος στο είχε δώσει μου χες πει. Απ' τη Βενεζουέλα ταξίδεψε άλλαξε πολλά χέρια κι έφτασε μέχρι εδώ. Δυο λεξικά τσέπης μέσα στη θήκη του (graiku και prancuzu kalba) και διάφορες κρέμες. Δεν καταλαβαίνω τι της ήθελες. Κάπου τις είχες βρει αλλά δε τις χρειαζόσουνα.

Πέταξες ξαφνικά. Έπρεπε να κυνηγήσεις τ' όνειρο. Μου 'μαθες τεχνικές αυτοΐασης, lucid dreaming, yoga, αναπνοή της φωτιάς, τι είναι το contact improvisation και πολλά άλλα περίεργα. Έπρεπε κάτι ν' αφήσεις, λίγο βάρος. Ν' αλαφρύνει το σακίδιο σου.

Μου πες αστειευόμενη,"Burn it all Kostas, or throw them in the sea". Δεν λυπεί τίποτε. Εδώ... όταν αφήνεις κάτι πίσω σημαίνει ότι θες να γυρίσεις. Όχι για να το πάρεις πίσω, απλά για να ξαναγυρίσεις.

Πήρες κάτι από μένα
δεν εννοώ το κρεμαστό που σου χάρισα
πήρα κάτι από σένα
δεν εννοώ τα πράγματά σου
κάτι άλλο 

μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις. Εντάξει.
Δίκαιη συναλλαγή
κι όμως ακόμα θέλω
να ήσουν εδώ
κάτω
στο πάτωμα
γυμνή.

~ Κώτσος, 29/3/15 ~

photo by Hardi Budi