~ Παυσίπονα με ημερομηνία λήξης ~

Τί υπάρχει ζωντανό ακόμα;

Πόσα παράλληλα συμβατικά σύμπαντα θα ακολουθήσουμε;

Ως πότε θα ταλαιπωριόμαστε στη μετριοπάθεια;

Πού είναι το αληθινό φιλί;

Μια αγκαλιά να ρυθμίσει τον παλμό μας...

Τα χέρια να μπλέκουνε με χέρια.

Να τρέχεις σκοτωμένος, 

με κόκκινο να περνάς τη ζωή.

Το πορτοκαλί είναι για τους φλώρους.

Να γεύεσαι το θάνατο καθημερινά.

Να μή φοβάσαι το αίμα σου.

Ούτε το δικό μου.

Το χώμα μας γέμισε παυσίπονα,

αλλά ο πόνος δυναμώνει.

Ex-αναγκασμένα χαμόγελα

ευτυχία και επιτυχία

Χάπι χαρούμενο

χαρούμενο τέλος.

Και που 'σαι ακόμα.

~ Κώτσος, 3/4/15 ~

Mario Sánchez Nevado Comfortably-Numb