Σώμα από Σώμα
Αίμα από Αίμα
Πνοή απ' την Αγάπη
Πίνεις νερό από δάκρυα.
Στο εργοστάσιο σίδερα το χτυπάνε
Και τ' άλλο σώμα
Σαν χαλασμένο
τύμπανο που πονάει.
Ξεπάει, κρυώνει.
Κάποτε
μύριζε φως το αλεύρι
ζέστη το καλοκαίρι.
Τώρα
τ' άσπρο μαντήλι μαύρησε
Χρόνια τώρα
Χώρια, μακρυά
Χωρίς τη μυρωδιά του φούρνου.
Αίμα από Αίμα
Πνοή απ' την Αγάπη
Πίνεις νερό από δάκρυα.
Στο εργοστάσιο σίδερα το χτυπάνε
Και τ' άλλο σώμα
Σαν χαλασμένο
τύμπανο που πονάει.
Ξεπάει, κρυώνει.
Κάποτε
μύριζε φως το αλεύρι
ζέστη το καλοκαίρι.
Τώρα
τ' άσπρο μαντήλι μαύρησε
Χρόνια τώρα
Χώρια, μακρυά
Χωρίς τη μυρωδιά του φούρνου.
~ 17/3/15, Κώτσος ~
(Επιρεασμένο από το δημοτικό τραγούδι "Αλησμονώ και χαίρομαι)
Pic: Presure by Melezaw |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου