Άπλετο
φως μπαίνει από τα αριστερά της πειραγμένης φωτογραφίας του Δημήτρη
Μπουρζούκου. Είναι το φως της αυγής από το παράθυρο του τμήματος με το
χαλασμένο ρολόι; Είναι το φως που θα φωτίσει τελικά το μυστήριο;
Ίσως είναι ένα στοιχείο που θα δείξει αν τελικά η διαδικασία της σύλληψης κράτησε 10 λεπτά ή 17 ώρες... Ίσως δηλαδή η υπόθεση της σύλληψης των ληστών δεν ξεδίψασε τη δίψα των λειτουργών της τάξης για δράση και αναγκάστηκαν να επεκτείνουν το χρόνο σύλληψης σε 17 ώρες για να ολοκληρώσουν το καθήκον τους...
Σίγουρα δεν λυπόμαστε γιατί τις φάγανε τα "παιδιά" Ούτε οι ίδιοι άλλωστε θέλουν να τους λυπηθούμε. Δεν κρατούσαν κομπολόγια και μπεγλέρια. Κρατούσαν όργανα αφαίρεσης ανθρωπίνων ζωών. Και η έκβαση της σύλληψης για αυτούς (ασχέτως αν κράτησε 10 λεπτά ή 17 ώρες...) ήταν σίγουρα όχι η χειρότερη που μπορούσε να είναι.
Και εδώ διερωτάται ο Καμπούρης: Πώς γίνεται κάποιος που δηλώνει αντιεξουσιαστής να χρησιμοποιεί την υπέρτατη μορφή εξουσίας - την εξουσία των όπλων δηλαδή - για να κάνει κοινωνικό αγώνα;
Εμείς αυτό που ζητάμε είναι τα αυτονόητα. Ζητάμε να μη βασανίζονται άνθρωποι στα αστυνομικά τμήματα και να τιμωρηθούν όσοι το διέπραξαν. Το φαινόμενο αυτό έχει παρατηρηθεί και άλλες φορές τον τελευταίο καιρό και αν σωπάσουμε θα καθιερωθεί και θα εφαρμόζεται πλέον σε οποιονδήποτε υποψιαστούν για οτιδήποτε.
Προβληματιζόμαστε επίσης: Αν οι νέοι με σπουδές, διακρίσεις, κάποια οικονομική επιφάνεια και πιθανόν όχι και το πιο δυσοίωνο μέλλον, σπρώχνονται από την κοινωνική συγκυρία σε αυτό το δρόμο , τι να πει και ο 18άρης άνεργος που δεν μπορούν οι γονείς του να τον σπουδάσουν... Μήπως, λέω κάτι δεν πάει καλά στην κοινωνία μας όσον αφορά στις διεξόδους που δίνει στους νέους;
Η κοινωνία μας για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται έτοιμη να πολωθεί, να διαχωριστεί στους μπατσόφιλους και στους ληστόφιλους και να αλληλοφαγωθεί και να ξεχνά έτσι τη ληστεία που δέχεται η ίδια. Προσφέρονται στο λαό θεάματα ρωμαϊκής εποχής για να ξεχνά τον άρτο...
Έτσι πέρασε στα ψιλά το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ, περνούν στα ψιλά οι ετοιμασίες για νέα μέτρα, οι επιτάξεις κλπ.
Εν το μεταξύ τα ηλεκτρονικά παιχνίδια δασκαλεύουν τα παιδιά, φθηνά ναρκωτικά κοιμίζουν την νεολαία και μεγάλες εταιρείες όπως π.χ. το jumpo κάνουν επαγγελματικό προσανατολισμό στα κοριτσάκια προτείνοντας τους εν όψη Αγίου Βαλεντίνου να αγοράσουν χειροπέδες, στριγκάκια και άλλα πονηρά αξεσουάρ όπως λένε και οι ίδιοι στη σελίδα τους στο facebook. Πρέπει βλέπεις να εξοικειωθούν και να "παίξουν" με τα αξεσουάρ που θα τους χρειαστούν για να "ζήσουν" στο μέλλον ή ίσως και στο παρόν...
Συγχωρέστε με....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου