~ Το έγκλημα του Σίσυφου ~

Όλα έγιναν, όλα έχουν ειπωθεί

Έχουμε ζήσει τα ωραιότερα

Έχουμε αντέξει τα χειρότερα

Ξανά και ξανά

Ένας κύκλος που φλέγεται

Πηδάω μέσα και νιώθω το τίποτα.

Κάποιος κάπου πεθαίνει συνέχεια

Άχρονα, άτοπα.

Κάποιος κάπου γεννιέται ασταμάτητα

Κάποιος ακόμα σπρώχνει το βράχο ως την κορφή.

Είναι όλα μάταια;

Ξανά και ξανά.

Να πέφτεις, να σηκώνεσαι

να φλέγεσαι

να εξατμίζεσαι, να γίνεσαι βροχή

να χαίρεσαι σαν πέφτεις με ορμή

στο χώμα να δίνεις ζωή

τα πόδια σου να βγάζουν ρίζες

κι αυτές μαζί με άλλων να ενώνονται

στη λάβα της φύσης

να ζεις και να πεθαίνεις

Ασταμάτητα

~ Κώτσος, 22/4/15 ~

decomposition

~ Παυσίπονα με ημερομηνία λήξης ~

Τί υπάρχει ζωντανό ακόμα;

Πόσα παράλληλα συμβατικά σύμπαντα θα ακολουθήσουμε;

Ως πότε θα ταλαιπωριόμαστε στη μετριοπάθεια;

Πού είναι το αληθινό φιλί;

Μια αγκαλιά να ρυθμίσει τον παλμό μας...

Τα χέρια να μπλέκουνε με χέρια.

Να τρέχεις σκοτωμένος, 

με κόκκινο να περνάς τη ζωή.

Το πορτοκαλί είναι για τους φλώρους.

Να γεύεσαι το θάνατο καθημερινά.

Να μή φοβάσαι το αίμα σου.

Ούτε το δικό μου.

Το χώμα μας γέμισε παυσίπονα,

αλλά ο πόνος δυναμώνει.

Ex-αναγκασμένα χαμόγελα

ευτυχία και επιτυχία

Χάπι χαρούμενο

χαρούμενο τέλος.

Και που 'σαι ακόμα.

~ Κώτσος, 3/4/15 ~

Mario Sánchez Nevado Comfortably-Numb