~ Τα δευτερόλεπτα ~

Η πράσινη τέντα κρύβει τ' άστρα
τα δευτερόλεπτα βαριά μακριά σου
αλλά κοιμάσαι δίπλα ενώ
σ' αγαπώ ένα μήνα

Δοκιμάζω διάφορα κλειδιά
να μπω με τον φαλλικό εγωισμό μου
άστρο της ζωής μου
φοράω την πανοπλία μου
καίω όλα τα πλοία μου

Η υπομονή χτυπάει το καμπανάκι
το "σε χρειάζομαι" παλεύει με το "θα φύγω"

Ευτυχισμένα όλα τα δευτερόλεπτα στην αιωνιότητα της αγάπης
κι αν κατεβαίνεις που και που
στο σκοτεινό μου υπόγειο 
άναβε τα φώτα
σου κρατώ το χέρι
μα δε σου κλείνω τα μάτια

Μη φοβάσαι, κι εμένα μισώ που και που
αλλά για λίγο
για λίγα δευτερόλεπτα.
Μετά πάλι ξημερώνει
με αγωνία ξαναφτιάχνουμε πιο μεγάλα δευτερόλεπτα
με καμπύλες, άναρχα ρυθμικά, με χοροπηδητά
σαν τα μικρά παιδιά που δεν πεθαίνουν ποτέ

Τα πρωινά
ζωγραφίζουμε μηνύματα στην χαρτοπετσέτα. 

~ Κώτσος, 20/7/15 ~