Δεν ξέρω τι λένε για το 2020 ότι ήταν χάλια χρονιά κλπ βαρέθηκα να το ακούω...
Εγώ βλέπω ανθρώπους να διψάνε για ζωή, να διψάνε για συντροφιά, να ψάχνουν να μιλήσουν σε κάποιον... Έπρεπε να μας λείψουν εντελώς όλα αυτά για να αναλογιστούμε τι χάναμε. Η κοινωνική απομόνωση δεν ξεκίνησε με τα lockdown, είχε ξεκινήσει από πριν και δυστυχώς ήμασταν εντελώς έτοιμοι για αυτό. Το θέμα είναι ότι όταν μας το επέβαλαν καταλάβαμε ότι τελικά δεν μας αρέσει. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο και έτσι θα μείνει.
Καλά Χριστούγεννα και με το καλό η νέα χρονιά να φέρει αγάπη. Τίποτα άλλο!
Η παξιμαδοκλέφτρα ή αλλιώς "Ήσουνα ξυπόλητη" του Κώστα Μπέζου σε επανεκτέλεση για μια κιθάρα. Το τραγούδι είναι ζεϊμπέκικο σε Σολ Σαμπάχ και η κιθάρα κουρδισμένη Φα Σολ Ρε Σολ Σι Μι (από ντουζένια προς καντίνια). Η ηχογράφηση έγινε τον Φεβρουάριο του 2017.
Ο ξεφτίλης (Μες τον τεκέ της Μαριγώς)
"Ο ξεφτίλης" του Τζακ Γκρέγκορυ ή αλλιώς "Μες τον τεκέ της Μαριγώς" του Σπύρου Περιστέρη. Η οργανική εκδοχή του κομματιού σε Μι Χιτζάζ. Η λαϊκή κιθάρα που ακούγεται, στα δύο κανάλια, είναι κατασκευή του Δημήτρη Φωτόπουλου με πλάτη και πλαϊνά Ζεμπράνο, καπάκι Έλατο sitka spruce και Ταστιέρα Παλίσανδρο. Στην ηχογράφηση δεν έγινε καμία μίξη ούτε επέμβαση στον ήχο. Ευχαριστώ τον Δημήτρη για την κιθάρα, το video είναι αφιερωμένο σ' αυτόν και στην υπέροχη δουλειά που κάνει στο εργαστηριό του. Η ηχογράφηση έγινε τον Φεβρουάριο του 2017.
Αργιλέ μου γιατί σβήνεις (Στ. Χρυσίνη)
Αργιλέ μου γιατί σβήνεις: ένα ζεϊμπέκικο του Στέλιου Χρυσίνη με την Γεωργία Μηττάκη. Εδώ είναι μια διασκευή που έκανα τον Νοέμβριο του 2015. όπου η μία κιθάρα παίζει την μελωδία ενώ η άλλη συνοδεύει στα μπάσα. Ο μπαγλαμάς παίζει τα ακόρντα.
Ο θερμαστής (Γ. Μπάτη)
Ο Θερμαστής του Γιώργου Μπάτη είναι ένα ζεϊμπέκικο που εύκολα μπορεί να "πειραχτεί" και να διασκευαστεί παίρνοντας λίγο διαφορετική όψη, κατά τη γνώμη μου. Αυτή είναι μια εκδοχή που είχα σκεφτεί τον Μάρτιο του 2014 με δύο κιθάρες κλασσικές, μία ηλεκτρική, ένα τσέλο, κοντραμπάσο και φλάουτο.
Φέρτε πρέζα να πρεζάρω (Ερηνάκι)
Το Ερηνάκι ή αλλιώς "Φέρτε πρέζα να πρεζάρω" του Παναγιώτη Τούντα σε Σολ χιτζάζ. Η ηχογράφιση έγινε τον Ιανουάριο του 2017 στο σπίτι του Θοδωρή Χριστοφορίδη με κλασσική κιθάρα, ούτι, τζουρά, ντέφι, κουτάλια και δύο φωνές. Αφιερωμένο σε όλα τα αλάνια που μένουνε στο δρόμο...
Κώτσος Μαυροματάκης: κλασική κιθάρα/1η φωνή,
Θοδωρής Χριστοφορίδης: ούτι/τζουρά/κρουστά/2η φωνή.
Το τουμπελέκι είναι ένα κρουστό όργανο με συγκεκριμένο ηχόχρωμα. Η βασική δουλειά του είναι να παίζει ρυθμό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να έχει και μελωδικότητα. Στο μάθημα που κάνουμε χρησιμοποιούμε τρία διαφορετικά «χτυπήματα». Μ' αυτά τα εργαλεία παράγουμε τους ρυθμούς όπως επίσης και με τις δυναμικές. Το πόσο δυνατά ή σιγανά παίζουμε μια νότα έχει μεγάλη σημασία και αποκτιέται με την εμπειρία.
"τραμπάλα"
Άσκηση "τραμπάλα" με τουμπελέκι: Η άσκηση αυτή είναι πολύ χρήσιμη γιατί μας βοηθάει στην αρμονική εναλλαγή των χεριών. Μ' αυτή την απλή άσκηση μπορούμε να βοηθήσουμε το μυαλό μας να κατανοήσει και το σώμα μας να εκτελέσει τί είναι τα ισόχρονα και αρμονικά μεταξύ τους "χτυπήματα". Μπορεί να ενσωματωθεί ή να εισχωρήσει διάφορους τετράσημους, και όχι μόνο, ρυθμούς.
Τέταρτα και υποδιαιρέσεις (121314)
Άσκηση: Τα τέταρτα και οι υποδιαιρέσεις τους (τέταρτα όγδοα, τρίηχα, δέκατα έκτα).
Η λαϊκή κιθάρα έχει την δυνατότητα όταν συνοδεύει το μπουζούκι ή αλλά όργανα της λαϊκής παράδοσης, να παίζει ρυθμικά με συγχορδίες ή μπάσα ή και τα δύο σε εναλλαγή. Αλλά όταν είναι μόνη της μπορεί να "μουρμουρήσει" μελωδία και συνοδεία μαζί. Τα κουρδίσματα βοηθάνε πολύ σ' αυτό και ως κιθαρίστας στο ρεμπέτικο τόσα χρόνια ένιωσα την ανάγκη να τα αναζητήσω ή να τα ανακαλύψω απ' την αρχή. Τα παρακάτω βίντεο είναι ένα μέρος από την προσωπική μου έρευνα στο παίξιμο αυτό. Τραβήχτηκαν από τον Απρίλη του 2019 μέχρι τον Δεκέμβρη του 2020.
Και γιατί δεν μας το λες (Γ. Κατσαρού)
Και γιατί δεν μας το λες. Ένα αδέσποτο ρεμπέτικο της ξενιτιάς βασισμένο στην εκτέλεση του Γιώργου Κατσαρού με την τεχνική της "τσιμπιτής"¨κιθάρας. Κούρδισμα: Ντο# Ματζόρε (Ντο#-Σολ#-Ντο#-Μι#-Σολ#-Ντο#).
Ο Μπουφετζής (Γ. Μπάτη)
Ο Μπουφετζής του Γιώργου Μπάτη (1935), ή αλλιώς How dry I am του Irving Berlin (1919) ένα τραγούδι για τη "χαρμάνα". Διασκευή για τεχνική με δάχτυλα σε ΦΑ Ραστ και κούρδισμα ΝΤΟ-ΦΑ-ΝΤΟ-ΦΑ-ΛΑ-ΡΕ (από ντουζένια σε καντίνια).
Η Ξανθιά (Μ. Βαμβακάρη)
Η Ξανθιά του Μάρκου Βαμβακάρη, ένα χασάπικο σε Ρε Χουζάμ. Μεταγραφή για λαϊκή κιθάρα σε κούρδισμα Ρε Ματζόρε [ΡΕ-ΛΑ-ΡΕ-ΦΑ#-ΛΑ-ΡΕ] και τεχνική με δάχτυλα.
Ο Κουμαρτζής (Χ. Πιπεράκη)
Ο Κουμαρτζής του Χαρίλαου Πιπεράκη σε μεταγραφή για "τσιμπιτή" κιθάρα. Δρόμος: Σολ Σαμπάχ, Ρυθμός: Καινούριο Ζεϊμπέκικο (9/4), Κούρδισμα: Σολ Μινόρε (ΡΕ-ΣΟΛ-ΡΕ-ΣΟΛ-ΣΙb-ΡΕ).
Μυστήριο Ζεϊμπέκικο (παραδοσιακό)
"Ζεϊμπέκ Χαβασί", "Μυστήριο Ζεϊμπέκικο" ή "Μανταλένα". Μια μελωδία με μικρασιατικές καταβολές που την συναντάμε σε πολλές παραλλαγές, άλλοτε με στίχο και άλλοτε οργανικά. Η δικιά μου εκτέλεση πλησιάζει μάλλον αυτή του Γιάννη Χαλκιά (Τζακ Γκρέγκορυ). Ρε Ράστ, ζεϊμπέκικο υπό τη συνοδεία του Σπύρου (του καναρινιού που φαίνεται πίσω).
Ο Αντώνης ο βαρκάρης (Περιστέρη)
Ο Αντώνης ο βαρκάρης, ένα χασάπικο του Σπύρου Περιστέρη μεταγραφή για κλασσική κιθάρα. Τονικά είμαστε σε λα αρμονικό μινόρε, λίγο πιο χαμηλά όμως όλες οι χορδές, όπως είναι η εκτέλεση του Μάρκου Βαμβακάρη δηλαδή.
Μας πήγαν εξορία (Γ. Κατσαρού)
"Μας πήγαν εξορία" ή "Βάρκα γιαλό", εδώ σε στίχους του Γιώργου Κατσαρού και την τεχνική της "τσιμπητής κιθάρας". Ρυθμός: μπαγιό (4/4), δρόμος: ρε ματζόρε.
Η φωνή του αργιλέ (Β. Παπάζογλου)
"Η φωνή του αργιλέ" ή "Πέντε χρόνια δικασμένος", ένας καρσιλαμάς το Βαγγέλη Παπάζογλου, για τεχνική με δάχτυλα, σε Μι Χιτζάζ. Το κούρδισμα που σκαρφίστηκα είναι ΜΙ-ΛΑ-ΡΕ-ΜΙ-ΣΙ-ΜΙ (από ντουζένια σε καντίνια). Η λογική που ακολουθώ είναι να έχω τρεις χορδές (τις πάνω) για τη συνοδεία και τρεις χορδές (τις κάτω) για τη μελωδία.
Ο Πινόκλης (Δ. Ζάττα)
Ένα παλιό Ζεϊμπέκικο της Αμερικής, του Δημοσθένη Ζάττα. Διασκευή σε μι μινόρε για τεχνική με δάχτυλα.
Τα βίντεο αυτά είναι αποτέλεσμα των μαθημάτων παραδοσιακών κρουστών της πολιτιστικής γειτονιάς. Το μάθημα βασίζεται αρκετά στον τρόπο διδασκαλίας του Λευτέρη Παύλου και στο βιβλίο του (Το τουμπελέκι και οι ρυθμοί, faggoto books, Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής) όπως επίσης και στην δική μου μικρή έρευνα. Πίσω στον πίνακα φαίνεται η ονομασία του κάθε ρυθμού, η ρυθμική αγωγή και τα χέρια (Δ=δεξί, Α=αριστερό). Μπροστά βλέπετε εμένα (και τα χάλια μου), έβαλα επίτηδες το τουμπελέκι πλάγια για να φαίνεται καλά το σημείο επαφής του χεριού με το δέρμα του κρουστού οργάνου.
Μερικές φορές κάποια τραγούδια, δυνατά τραγούδια, σου φαίνονται πιο επίκαιρα από ποτέ. Ήθελα να γράψω για την σκλαβιά που βοιώνουμε τον τελευταίο χρόνο αλλά το μόνο που μου ερχότανε ήταν οι στίχοι από το ακορντεόν...
Μη λέτε 'ο Κούλης'! Πείτε αυτός ο μαλακας, ο γκαντέμης, ο γελειος.. μην ανησυχείτε πάλι θα καταλάβουμε... Αυτό που λέμε τους πολιτικούς με το μικρό τους, πρέπει να σταματήσει, δημιουργεί μια οικειότητα ολίγον επικίνδυνη. Δεν συμφωνάτε...?
Φέτος όπως και πρόπερσι θα παραδίδω μαθήματα παραδοσιακών κρουστών στην Πολιτιστική Γειτονιά στις Συκιές. Τα μαθήματα είναι για ενήλικες και είναι δωρεάν. Το καινούργιο της υπόθεσης είναι ότι φέτος κάναμε και σύνολο λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής με τρεις από τους μαθητές μου. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για τα μαθήματα παραδοσιακών κρουστών ή μουσικών συνόλων ας επικοινωνήσει μαζί μου. Αν βολεύουν οι ώρες κ.τ.λ. το βλέπουμε...
Πριν κάποιους μήνες σχεδιάσαμε το thunder hollow, από τα cars, για τον γιό μου Νιόνιο και τώρα το ξανάκανα για τον ξάδερφό του τον Μιχαλιό!! Άντε καλές κόντρες, τρακες, τούμπες, σουζες στα μικρά τερατακια!!
To 1o που έκανα μαζί με τον Νονό του Νιόνιου (Θοδωρή Χριστοφορίδη) Και το 2ο πιο minimal εκδοχή
Ο νέος είναι ωραίος μα πάντα ευτυχώς ο παλιός είναι αλλιώς...
Τον τελευταίο καιρό έχω μπει σε μια διαδικασία σύνθεσης και ενορχήστρωσης για κουαρτέτο εγχόρδων και κιθάρα. Ιδέες που πετάγονται μέσα απ' το υποσυνείδητο και τις γράφω στο πεντάγραμμο που κάποια στιγμή θα παρουσιαστούν ολοκληρωμένες. Μεγάλη μου επιρροή και σημείο αναφοράς είναι κάποιοι συνθέτες της κινηματογραφικής μουσικής όπως ο Ennio Morricone. Σπουδαίος!! Σήμερα αναπαύθηκε... Rest in Peace.
Θυμάμαι που σε έβλεπα να πηγαίνεις με τα πόδια μέχρι τη σχολή και έλεγα μέσα μου "τη ατομάρα παίζει να είναι ο τύπος, με τη μαλούγκα του να ανεμίζει, ρε φίλε, και πάει ποδαράτος τόσο δρόμο..." Ώσπου σύντομα γνωριστήκαμε στον "Κακαβά" και είχαμε κάτι τέλειες ουζοσυζητήσεις στην Άρτα. Η Φωτογραφία είναι από κάποιο μαγαζί νομίζω στην Γερακινή που ήρθα να σ' ακούσω. Λίγα χρόνια αφού χαθήκαμε από τη σχολή και σε πέτυχα Πολύγυρο... Καλό Παράδεισο φίλε!!
