Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Δεκαετία 90 (μέρος 2ον)

ΤΕΞΑΣ 29/01/12

Όπως υποσχέθηκα να και το 2 μέρος. Επειδή όπως προανέφερα μου λείπουν πολλά πράγματα απο την δεκαετία 90 , έτσι σαφώς μου λείπει και το παλιό καλό hip hop της εποχής εκείνης. Έτσι κάθισα και μάζεψα τους καλύτερους 90 δίσκους hip hop της δεκαετίας του 1990.

1) public enemmy - fear of a black planet
2) krs one - return of the boom bap
3) 2pac - all eyez on me
4) cypress hill - cyprees hill
5) scarface - my homies
6) prodigy of mobb deep - h.n.i.c.
7) icp - the great milenko
8) gangstarr - moment of truth
9) the disposable heroes of hiphoprisy - hypocrisy is the greatest luxury
10) das efx - hold it down
11) yukmouth - thugged out : the albulation
12) thug life volume 1
13) one million strong
14) naughty by nature - nineteen naughty nine nature's fury
15) nine - cloud 9
16) mc ren - ruthless 4 life
17) xzibit - 40 days and 40 nights
18) dj krush - meiso
19) the notorious b.i.g. - ready to die
20) westside connection - bow down
21) house of pain - same as it ever was
22) the psycho realm - the war story book 1
23) da lench mob - planet of da apes
24) beatnuts - a musical massacre
25) iam - l' ecole du micro d'argent
26) funkdoobiest - brothas doobie
27) dr.dre - 2001
28) fugees - the score
29) outkast - atliens
30) heltah skeltah - magnum force
31) paris - the devil made me do it
32) cypress hill - temples of boom
33) gravediggaz - six feet deep
34) funk master flex - 60 minutes of funk vol 3
35) pete rock - soul survivor
36) prince paul - a prince among the thieves
37) buddha monk - the prophecy
38) 2pac - me against the world
39) black moon - enda da stage
40) wu tang clan - enter the wu tang (36 chambers)
41) cypress hill - unreleased & revamped ep
42) the high & the mighty - home field advantage
43) tenth ruthless anniversary - decade of game
44) b.g. knocc out & dresta - real brothers
45) menace clan - da hood
46) group home - a tear for da ghetto
47) gangstarr - daily operation
48) hieroglyphicks - 3rd eye vision
49) dilated peoples - the platform
50) bone thugs n harmony - the art of war
51) eazy e - str8 off tha streetz of muthaphukkin compton
52) nas - illmatic
53) ice cube - war & peace (the war disk)
54) dr. dre - the chronic
55) sir mix a lot - return of bumpasaurus
56) ice cube - the predator
57) bone thugs n harmony - east 1999 eternal
58) bizzy bone - heaven'z movie
59) onyx - bacdafucup
60) krayzie bone - thug mentality 1999
61) arsonists - as the world burns
62) swollen members - balance
63) dead prez - let's get free
64) dr dre presents - the aftermath
65) cypress hill - black sunday
66) 2pac - striktly 4 my n.i.g.g.a.z.
67) snoop doggy dogg - tha doggystyle
68) naughty by nature - naughty by nature
69) scarface - the diary
70) x clan - to the east , backwards
71) mobb deep - murda muzik
72) fat joe - don cartagena
73) guru - jazzmatazz volume 2 the new reality
74) gangstarr - step in the arena
75) dj muggs presents soul assassins
76) rascalz - global warning
77) articolo 31 - nessuno
76) non phixion - the future is now
77) gangstarr - full clip a decade of gangstarr
75) wu tang clan - wu tang forever
76) rza as bobby digital - in stereo
77) the psycho realm - the psycho realm
78) gza - beneath the surface
79) funkdoobiest which doobie u b?
80) public enemy - he got game
81) company flow - funcrusher plus
82) goodie mob - world party
83) big pun - capital punishment
84) eazy e - it's on dr.dre 187um killa
85) nwa - niggaz 4 life
86) mood - doom
87) mobb deep - hell on earth
88) the notorous big - life after death
89) jeru tha damaga - the sun rises in the east
90) beastie boys - ill communication

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Όχι κέρδος από DIY κυκλοφορίες

    Πριν από μερικές μέρες αλλά και σήμερα το πρωί πάλι παρατήρησα κάτι που δε θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω αλλιώς εκτός από αισχροκέρδεια, από εκμετάλλευση πνευματικών δικαιωμάτων και ηλιθιότητα όλων αυτών που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι δεν είναι όλα τα μουσικά είδη για να βγάζεις φράγκα και γενικά προς εκμετάλλευση.

  Όταν κάποια μπάντα κυρίως από τον diy χώρο βγάζει σε κυκλοφορία κάποιο βινύλιο LP, 10'', 7'' αυτομάτως επειδή οι κόπιες είναι πάντα πολύ λίγες λόγο μεγάλου κόστους παραγωγής του βινυλίου(σε σχέση με το cd) τείνουν να γίνονται συλλεκτικά. ΟΧΙ όμως με τον τρόπο που νομίζουν μερικοί, δηλαδή να προλαβαίνουν να αγοράζουν κάποιες κόπιες από αυτά στην τιμή κόστους, που το δίνουν τις περισσότερες φορές οι μπάντες και αυτοί να το μεταπωλούν υπερκοστολογώντας το τουλάχιστον 4-6 (ίσως και περισσότερο) φορές από την αξία τους, γνωρίζοντας ότι έχει εξαντληθεί από τα σημεία διανομής. Για να σας δώσω κάποια παραδείγματα, σε γνωστό site μεταπώλησης διαφόρων προιόντων είδα αναρτήσεις από κάποιον συγκεκριμένο μπάσταρδο ο οποίος πουλούσε τα 2 καινούρια 7'' των Stress σε τιμή 60€. Δεν είναι μπάσταρδος επειδή πρόλαβε και τα αγόρασε πριν 2 μήνες σε τιμή σίγουρα κάτω των 20€ ενώ εγώ όχι, αλλά επείδή τα μεταπουλούσε στην τιμή των 60ευρώ!!!!!

   Πόσο ηλίθιος μπορεί να είσαι να πουλάς κάτι τέτοιο τόσο ακριβά όταν μουσικές τέτοιου είδους  απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν θα έδιναν  60€ για δύο 7'' όποια μπάντα και αν είναι αυτή.
   Πόσο ηλίθιος μπορεί να είσαι να πουλάς κάτι τέτοιο τόσο ακριβά όταν μουσικές τέτοιου είδους δεν είναι για να φέρνουν φράγκα στην τσέπη μας αλλά για να μας πούνε  5 πράματα.
   Αλλά έτσι είναι αν έχεις σκατά στο μυαλό και δύευρα στα μάτια δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τέτοιες καταστάσεις.
  
  Γι' αυτό παροτρύνω όλους όσους διαβάσουν αυτό το άρθρο να μην πέσουν θύματα τέτοιων κερδοσκόπων αλλά να ψαχτούν καλύτερα, σίγουρα υπάρχουν και αυτοί που  τα διανέμουν όπως πρέπει με μια μικρή επιβάρυνση στην αρχική αξία λόγω μεταφορικών εξόδων. 


Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012

Φωνογραφιτζήδες: Ποιοί ήταν και ποιοί είναι?


Οι φωνογραφιτζήδες
 Γιώργος Μπάτης, Αμπάτης


Όλοι οι φωνογραφιτζήδες
είναι μάγκες και ατσίδες,
είναι μάγκες και ατσίδες,
όλοι οι φωνογραφιτζήδες.

Όσα φράγκα 'κονομάνε
στην ταβέρνα τ' ακουμπάνε,
στην ταβέρνα τ' ακουμπάνε,
όσα φράγκα 'κονομάνε.

Με μπερδέψανε μια νύχτα
σα μπαρμπούνι μεσ' στα δίχτυα,
σα μπαρμπούνι μεσ' στα δίχτυα,
με μπερδέψανε μια νύχτα.

Μου τη φέραν ένα βράδυ
σα μουγγρί στο παραγάδι,
σα μουγγρί στο παραγάδι,
μου τη φέραν ένα βράδυ.

Με ψαρέψαν μια ημέρα
έφτασα μεσ' στον Περαία,
έφτασα μεσ' στον Περαία,
με ψαρέψαν μιαν ημέρα.

Από αυτό το ρεμπέτικο άσμα εμπνευστήκαμε το σχήμα "Φωνογραφιτζήδες" όπως επίσης και τη δημιουργία αυτού του blog. Υπάρχουν δύο εκδοχές για το τί σημαίνει "φωνογραφιτζήδες": 
Η λέει ότι οι ήταν αυτοί οι οποίοι ηχογραφούσαν τους μουσικούς. Είχαν δηλαδή κάποια εταιρία και προωθούσαν τους ρεμπετοκαλιτέχνες με την παραγωγή δίσκων. 
Η εκδοχή λέει: Φωνογραφιτζήδες ήσαν αυτού που τριγυρνούσαν με έναν, όχι και τόσο εύκολα κινητό φωνογράφο που τριγυρνούσαν στους καφενέδες κι έπαιζαν δίσκους 98 στροφών, σε κερί. Υπάρχουν κάποιες πληροφορίες, που λένε πως συνδέονταν συχνά με τις εταιρίες, γιά να παίρνουν τους δίσκους τσάμπα, κι έγιναν έτσι οι πρώτοι με την έννοια που διαφήμιζαν έμμεσα τους δίσκους. Π.χ. ο Περδικόπουλος, είχε τον δικό του φίλο φωνογραφιτζή, ο οποίος έπαιζε πιό συχνά τους δικούς του δίσκους. Όμως σε τελική ανάλυση, είχαν πέραση οι δίσκοι που ζητούσαν οι πελάτες.
Επίσης, είναι σημαντικό πως έπαιζαν όλα τα είδη μουσικής, από ελαφρά, ρεμπέτικα, άριες από όπερες και οπερέτες, ακόμα και κλασσικά του τύπου των πάντα κατ απαίτησιν των πελατών. 

Εμείς σαν σημερινοί φωνογραφιτζήδες αγαπάμε το ρεμπέτικο, το punk, το rock n roll το ska, το metal, το hip-hop και όλες τις μουσικές που έχουν να πούνε. Αν και μεγαλώσαμε με τις κασέτες και ζήσαμε τη φάση χέρι με χέρι (βλέπε σχετικό άρθρο djHomie) και μετά τα cd τα οποία τελικά αποδείχτηκαν μια πατάτα καθώς χαλάνε πολύ εύκολα, τόσο τα cd όσο και οι "σιντιέρες". Τώρα στην εποχή τις πληροφορίας και του "mp3" γυρνάμε πίσω το χρόνο στα βινύλια. Στο καλύτερο μέσο αναπαραγωγής ήχου σε όλους τους τομείς, εκτός από τη μεταφορά φυσικά. Αλλά και πάλι αυτό δε μας πειράζει γιατί στις "εκδρομικές μας συναθροίσεις" παίρνουμε παραμάσχαλα κάνα οργανάκι και πάει περίπατο το mp3 player ή το "Άη pad".
Η και δική μας εκδοχή ίσως να έλεγε ότι: φωνογραφητζίδες είναι αυτοί που γουστάρουν την καλή μουσική από καύλα και μόνο, γαμώ το MTV (ώπα το τελευταίο κάπου το 'χω ξαναπεί αλλά κολάει...!). Γουστάρουνε να ακούνε πάνω απ' όλα, να παίζουνε και να συζητάνε για ώρες ατελείωτες για αυτό το θαύμα του ανθρώπου που λέγεται Μουσική. Όπως επίσης και όλα τα κοινωνικά προβλήματα που αναδεικνύονται μέσω αυτής.

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Δεκαετία 90 (μερος 1ον)

ΤΕΞΑΣ 20/01/12

Κατι χειμωνιατικες μερες με πιανει η νοσταλγια και θυμαμαι τα παλια καλα χρονια της δεκαετιας 90. Δυστυχως και οι πιο πολλοι απο εμας ανηκουν στην γεννια που την προλαβε στα τελευταια της μα παρολα αυτα εχουμε να το καυχιομαστε, να το παινευομαστε αλλα κυριως να αναπολουμε τα χρονια εκεινα. Για πολλα χρονια πιστευα οτι ειμαι ο μαναδικος ανθρωπος που ψαχνει στο χρονοντουλαπο του κεφαλιου του τετοιες αναμνησεις μεχρι την στιγμη που πιασαμε κατα την διαρκεια 2 εκπομπων μου στο radioroom αυτην την συζητηση. Ετσι αφου 12 και 1 λεπτο οπως παντα μπηκε και το τελευταιο τραγουδι της black list αποφασισα να μεινω για ακομα ενα 2 ωρο με το μικροφωνο ανοιχτο βαζοντας 90'ς αφου οι ακροατες το ζητουσαν ευλαβικα. Εκει καταλαβα οτι τελικα δεν ειμαι ο μονος που εχει βγαλει ticket διαρκειας με τις αναμνησεις. Ετσι αποφασισα να δωσω λιγες αναμνησεις απο την δεκαετια 90 σε 3 κειμενα . Αυτο ειναι το μερος 1ον.
Το πρωτο πραγμα που θυμαμαι απο τις εποχες αυτες ειναι οτι οσο ελλειψη μουσικης υπηρχε στο εμποριο αλλο τοσο αντιθετα ητανε τα πραγματα προς τους οπαδους της καθε μουσικης.
Ητανε οι εποχες που οι ''ραπαδες'', ητανε hip hopers , οι μεταλλαδες. ητανε μεταλλα και οι πανκηδες ητανε πανκια. Κυριως ομως δεν ''ητανε'' αλλα'' νιωθανε'' κατι απο ολα τα παραπανω. Ακομα θυμαμαι τα στεκια.Εμεις μαζι με τους ρεϊβαδες στον κρονο και πανκηδες και μεταλλαδες στο κορνερ. Μετα μειναμε τρεις και ο κουκος για να καταλαβουμε οτι ο εχθρος ητανε κοινος.
Θυμαμαι να ξυπναω καποιο Σαββατο και μαζι με τον Μιχο να κατεβαινουμε Θεσσαλονικη για να βρουμε κανα βινυλιο ή κανα cd αφου η αγορα της Βεροιας ητανε πολυ μικρη για τα γουστα μας. Και να πρωι-πρωι στο σταθμο για να παρουμε το τρενο με εισητηριο των 960 δραχμων μετ' επιστροφης παρακαλω! για να φτασουμε στην γη της επαγγελιας aka θεσσαλονικη. Φταναμε ναυαρινου και περναμε ολα τα δισκαδικα απο πανω μεχρι κατω ενα προς ενα χωρις να αγορασουμε κατι διοτι ολοι μας την εχουμε πατησει αγοραζοντας κατι και μπαινοντας στο επομενο δισκαδικο να βρουμε κατι καλυτερο. Ετσι αλωνιζαμε ολα τα δισκαδικα της ναυαρινου και στην συνεχεια αριστοτελους για blow up - patsis και virgin megastore + καποιες υπογες και αμα δεν βρισκαμε κατι καλο, ξανα πισω στην πλατεια για να το παρουμε. Και ναι, μιλαω για εκεινο τo δισκακι που ηθελες να αγορασεις και το εκρυβες σε καποιο αλλο ειδος μουσικης για να μην στο παρει κανεις και οταν το επαιρνες ενιωθες υπερηφανος σαν να εχεις κερδισει το πρωτο βραβειο (και λιγα λεω!!!) και ανυπομονουσες ποτε θα φτασεις σπιτι για να το ακουσεις. Ισως να σε εβγαινε και μουφα αλλα ποτε δεν εκλαιγες τα 6-7 χιλιαρικα που εδωσες αλλα οπως και να ειχε απο εβδομαδα θα αλλαζε χερια στο σχολειο και θα αντεγραφοταν σε κασσετες για να ταξιδεψει και αυτο απο χερι σε χερι. Ποσα δισκακια μας εχουνε φαει ετσι..
Ητανε οι εποχες που καθε οπαδος επρεπε να κερδισει τον λεγομενο σεβασμο απο τους υπολοιπους και συνηθως απο τους παλιοτερους. Ητανε οι εποχες που το 90 % των γνωσεων προερχοταν απο τα cd και τους δισκους και επειδη η ελλειψη ητανε μεγαλη το ξεσκονιζες απο την αρχη μεχρι και το τελος. Μεχρι και που στελνουνε thanks καθοσουνα και διαβαζες. Οταν ητανε στιγμη να γινει καποιο παρτυ (κατα προτιμηση σε καποιο υπογειο οπως ητανε ο σκορπιος, η house κτλ) μαζευομασταν καμια 10αρια ατομα για να συμπληρωσουμε την δισκοθηκη για να βγει το προγραμμα αφου η τεχνολογια ητανε απουσα και δεν ειχαν ακομα ανακαλυφθει τo mp3, laptop και οι virtual djs.
Μεγαλωσαμε με θρυλους δισκους τους οποιους τους ψαχναμε χρονια . Πολλα απο αυτα τα ακουσαμε απο ιντερνετ την τελευταια 5 ετια αλλα δεν ειναι το ιδιο. Εχω καμια 600 αρια cd στην δισκοθηκη μου και αμα με ρωτησεις απο που το πηρες το καθενα θυμαμαι να σε πω και ακομα και τι καιρο εκανε. Αντιθετως αμα με ρωτησεις ποτε ακουσες το ταδε κομματι στο youtube ή απο που κατεβασες το ταδε mp3 δεν θυμαμαι να σου πω ακομα και εαν εγινε πριν 10 λεπτα.Με λειπουνε οι εποχες που dj ητανε dj και οχι juke box.
Παντα θα μας λειπουνε τετοιες εποχες και δεν προκειται να τις ξαναδουμε.
Ητανε η εποχη που ο ακροατης εψαχνε την μουσικη και οχι η μουσικη τους ακροατες...

Τελος μερος 1ου....

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

14/01/12 - Deus Ex Machina @ 8ball, Πάνκρεας @ Βιολογικό

To Radio Room και οι Φωνογραφιτζήδες πήγαν στο Live των Deus Ex Machina χτες στο Eightball στα παλιά λαδάδικα... Αρχικά το μαγαζί έμοιαζε άδειο, καθώς στην αφίσα έλεγε 20.30 ότι ανοίγουν οι πόρτες, και ποιός να βγει τέτοια ώρα... Εμείς φτάσαμε κατά τις 9 και κάτι, και το live ξεκίνησε με τους "Clerks Conpiracy" γύρω στις 9.30. Σιγά, σιγά το μαγαζί άρχισε να γεμίζει. Οι πρωτοεμφανιζόμενοι Clerks δε μας έκαναν και τρελή εντύπωση αλλά ούτε και κακή καθώς οι πρώτες μπύρες κατέβηκαν σαν νεράκι μέχρι να βγούν στη σκηνή οι Deus και ανοίξει η λαθραία γράπα που είχαμε στο τσεπάκι...
Η Αθήνα για μια ακόμα φορά μας δίδαξε πως πρέπει να παίζεται το αγγλόγωνο punk! Αν και τελευταία το hardcore έχει μπει για τα καλά στον ήχο τους, θεωρούνται από τις καλύτερες ελληνικές μπάντες και το αποδεικνύουν σε κάθε τους εμφάνιση! Εγώ προσωπικά δε τους είχα δει ποτέ σε live και χτες μπορώ να πω ότι με τρέλαναν. Ο δυνατός ήχος των "Deus Ex Machina" μας πήρε τα μυαλά. Οι κιθάρες σε καθήλωναν και τα μπασο-τύμπανα τους σε ξεσηκώναμε για τρελό πόγκο. Γενικά υπήρχε καλή ατμόσφαιρα από την αρχή, αν εξαιρέσεις τον εξαερισμό που μας είχε κάνει σαν κρέατα στο ψυγείο του χασάπη τις γειτονιάς (!) αλλά έπεσε πολύ χορός οπότε ζεσταθήκαμε μετά. Ο τραγουδιστής κατέκτησε από τα πρώτα τραγούδια το κοινό το οποίο τον αποθέωνε και τον κρατούσε στον αέρα σε αρκετά κομμάτια κάνοντας το stage diving παιχνιδάκι. Playlist δε θυμάμαι καθώς από το πολύ πιοτό ξεχάσαμε και το όνομά μας εκει μέσα. Ακούστηκαν όμως τραγούδια παλιά όπως το "insight", "execute", άλλα πιο πρόσφατα όπως το "love song" και "war" και δύο καινούριες διασκευές από το νέο 7ιντσο, "38mm" και "μπασταρδοκρατία"! Το οποίο πήρε το μάτι μου σε κάποια φάση όταν φέυγαμε αλλά στην τσέπη μας είχανε μείνει μόνο κάτι ψιλά για μπύρα από το μπαρ του βιολογικού καιθώς ακόμα και η γράπα είχε τελειώσει.
Η βραδιά συνεχίστηκε εκεί καθώς κατά τις 12.30 είχαμε φύγει από το μαγαζί με τρελά κέφια και όρεξη να δούμε όλη την παρέα του Τέξας και τους "Πάνρεας" τους οποίους τους προλάβαμε στο τσακ λίγο πριν κουρδίσουν τα όργανα. Τους Devrants δεν τους προλάβαμε αλλά δε τα βάψαμε και μαύρα. Παρόλο τα τεχνικά θεματάκια στα τύμπανα οι βεροιοτάδες, αλκοολικοί, Πάνκρεας μπήκαν με ένα καινούριο ορχηστικό, κέφι υπήρχε αρκετό ακούσαμε γνωστά "χιτάκια" όπως "στο μυαλό μου", "peter punk", "προπαγάνδα", "αυτό που είμαι", "προβληματικά παιδιά", καινούρια όπως "λύκοι στην πόλη" και "οι τεξανοί" και διασκευές όπως "στη γη της λιλιπούτ" και άλλα.
Ακολούθησαν οι Στίγμα και οι Infest όπου σιγά, σιγά αρχίσαμε να χάνουμε το φως μας από τη παραζάλη. Τέλος πάντων, συμπερασματικά αξίζει περισσότερο ένα Σαββατόβραδο στη Σαλονίκη όταν συνοδεύεται από ένα ή ακόμα καλύτερα και δύο σκληρά live! Όσο υπάρχει punk-rock σκηνή και δυνατά live εμείς θα αποφεύγουμε τις απλές εξόδους σε κλασικά μαγαζιά όπως ο διάολος το λιβάνι, ο αλκοολικός το Μεταξά και η πουτάνα την αγαμία! Hasta Luego Amigos!

Το νέο single 7″ περιέχει 2 τραγούδια διασκευές, το "38 χιλιοστά" από τους "Αδιέξοδο" (2 μέλη των Αδιέξοδο παίζουν στους Deus) και το "Μπασταρδοκρατία" των "Γενιά του Χάους".

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Johnn Simou - Fingers On The Strings


Αγαπημένο κομμάτι του φίλου, δάσκαλου και συνταξιδιώτη Johnn Simou. Τώρα ηχογραφεί άλλα δύο, όλα συνθέσεις του φετινού καλοκαιριού (2011). Θα τα ακούσουμε ολοκληρωμένα μόλις τελειώσουν οι ηχογραφήσεις και η μίξη.

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Dilated Peoples Live Thessaloniki

RAKAA...EVIDENCE...DJ BABU...

Ερχόμενοι από το Los Angeles, οι Dilated Peoples είναι ένα αξιοσημείωτο Hip Hop crew που κατάφερε να πραγματοποιήσει πολλά πάνω στην λεπτή γραμμή μεταξύ του underground και του mainstream. Αν και η περισσότερη φήμη τους οφείλεται σε συναυλίες που έχουν κάνει σε διεθνή clubs και festivals, είναι ακόμη γνωστοί για τα αυθεντικά κλασσικά hiphop album και κομμάτια τους, όπως το "Worst comes to Worst" (feat. Guru) και "This way" (feat. Kanye West και John Legend). Έχουν επίσης γίνει γνωστοί ατομικά, με σόλο καριέρες, όπως τα The Weatherman LP, The Layover EP και το πρόσφατο Cats & Dogs του Evidence, το Beat Tape Instrumentals και το Duck Season του DJ Babu και το Crown of Thorns του Rakaa το 2010, που ξεχώρισε. Σαν Dilated Peoples έχουν μείνει πολύ καιρό εκτός. Γι αυτό ήδη ετοιμάζουν το επόμενο album τους με τίτλο " Directors of Photography" που αναμένεται να βγει στα μέσα του 2012, και συνεχίζουν τα τουρ στον κόσμο όλο τον χρόνο σαν group αλλά και σαν solo καλλιτέχνες.

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ PRINCIPAL CLUB THEATRE
ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!!
ΘΑ ΜΑΣ ΜΑΘΟΥΝ ΤΙ ΕΣΤΙ ORIGINAL HIP HOP!!!

OPENING ACTS:
12ΟΣ ΠΙΘΗΚΟΣ + HATEMOST + ΛΟΓΟΣ ΑΠΕΙΛΗ

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ :
LIMITED E-TICKETS : 14 EUROS at dilated.eventbrite.com
PRESALE : 17 EUROS
ON SPOT : 20 EUROS

ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ :
METROPOLIS RECORD STORE
TICKET HOUSE
THE SMALL CAFE BAR (KALAMARIA)

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

14/01/12 Στίγμα, InFest, Πάνκρεας, Devrants @ Βιολογικό


Για μια ακόμη φορά το "Τέξας Crew" επιτίθεται στην φτωχομάνα-γριά πουτάνα Θεσσαλονίκη! Το Σάββατο 14 Ιανουαρίου τρείς Σαλονικιότηκες μπάντες και μια Τεξανή Live στο βιολογικό στέκι. στα Πανεπιστήμια. Punk-Rock συναυλία λοιπόν παίδες με τους: Πάνκρεας (Τέξανό Πούνκ - Βέροια), Devrants (Punk-Rock Salonica), Στίγμα (Punk Salonica) και InFest (Hardcore/Thrash Salonica).
Ώρα έναρξης: έλα ντε...
Είσοδος: με ντου!


Κάτι ακούστηκε για 2-3 καινούρια κομμάτια από τους Πάνκρεας. Πραγματικά παρακαλούμε το Θεό να είμαστε νηφάλιοι (όσο γίνεται δηλαδή) και να τα ακούσουμε πριν την "ακούσουμε" από τα ξύδια.

Μπεεεεεεεεεεε!!!!!

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Περσινά Ξινά Σταφύλια - C'est La Vie, Ονειρογραφία, 2/1/2012



Μπήκε το 2012 και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να αρχίσει μια χρονιά? Μα φυσικά με ένα live και μάλιστα μιας μπάντας που γουστάρεις να την ακούς , να την βλέπεις και να την αφήνεις να σε παρασύρει! Με αυτές τις προοπτικές ξεκινήσαμε να πάμε σε ακόμα ένα live με headliners τα Περσινά Ξινά Σταφύλια!
Τη βραδιά άνοιξαν οι C’est La Vie, μια μπάντα πιτσιρικάδων από τη Βέροια με πολύ κέφι και διάθεση να ανέβουν στη σκηνή και να ροκάρουν με τον πιο αγνό και καθαρό τρόπο που υπάρχει! Τα παιδιά ήταν πολύ καλά, με την τραγουδίστρια να τραβάει την προσοχή μου λίγο περισσότερο από τους υπόλοιπους. Γενικά άκουσα μια πολύ καθαρή φωνή, χωρίς προσπάθεια για επιτηδευμένα φωνητικά, ωραίες δεύτερες, δυνατό μπάσο, πολύ καλή κιθάρα, διακριτικά πλήκτρα και παιχνιδιάρικα ντραμς. Η σκηνική παρουσία ήταν αυτό ακριβώς που θα περίμενε κάποιος από παιδιά αυτής της ηλικίας. Το θάρρος της απειρίας συναντά τη χαρά της δημιουργίας και τη διάθεση για διασκέδαση. Και το αποτέλεσμα αυτού, μια πολύ καλή παρουσία και ένα εξαιρετικό ξεκίνημα ενός δυνατού live.


Setlist:
Fell in love with a girl
Blue orhid
7 Nation Army
Oh yeah
Hush
Are you gonna be my girl
Jailhouse Rock
Funky Isle (Δικό τους)
Come Together
Μαγικό Χαλί
Cannabis
Narcotic


Ήδη από τους C’est La Vie το κοινό είχε μαζευτεί μπροστά από τη σκηνή. Με το που ανέβηκαν και τα 8 πια μέλη στη σκηνή (προστέθηκε και ο Ηλίας στο τρομπόνι) ο κόσμος άρχισε να γεμίζει τα κενά. Μετά από την απαραίτητη διαδικασία το σύνθημα δόθηκε, τα φώτα χαμήλωσαν και το intro ξεκίνησε. Μια λέξη μόνο μπορεί να εξηγήσει αυτό που ακολούθησε, Π-Α-Ν-Ι-Κ-Ο-Σ!!! Από τα πρώτα κιόλας ριφάκια ξεκίνησε ένας ξέφρενος χορός που κράτησε μέχρι το τέλος. Ακούσαμε παλιά αγαπημένα τραγούδια, καινούρια σπαρταριστά κομμάτια αλλά και διασκευές κλασικών punk και όχι μόνο συγκροτημάτων. Η ενέργεια που είχανε τα παιδιά δεν άργησε να φτάσει και στο κοινό που στην κυριολεξία παραλίγο θα κατεδάφιζε το μαγαζί. Ήταν χαλαρά το καλύτερο live τους από όσα έχω δει και από άποψη απόδοσης των κομματιών αλλά και από διάθεση!! Με απλά λόγια μια φάλτσα μπάντα με μέλη 9, μας έκανε να χορέψουμε μαζί τους στο ρυθμό του Rock n’ Roll, μας τα είπαν για Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, για δουλειές και για ρεμάλια, για βολεμένους ανθρωπάκους, δημόσιο, εξουσία και τις ληστείες τους, για ύποπτες βραδιές με μεταμεσονύκτια ιντερλούδια, μας φούσκωσαν τα πανιά με φριχτά όνειρα ντυμένα με χακί στολές, και όλα αυτά με το ραμολιμέντο αστυνόμο Σαϊνη να παίρνει μάτι! Στο τέλος απλά μας είπαν να πέσουμε για ύπνο και τα φώτα έσβησαν! Το μόνο σίγουρο είναι πάντως ότι θα μείνουνε για πάντα παιδιά! Και εμείς μαζί τους!




Setlist : (με * είναι τα καινούρια κομμάτια που ανέφερα πιο πάνω και με ** οι διασκευές)
Intro- Σβήνουν τα φώτα
Rock n’ Roll
Χόρεψε
Get that beat **
M.M.E
Πανκ-Σοκ
Δούλευε Ρεμάλι
Δημόσιο *
Πέσε για ύπνο
Μεταμεσονύκτιο
Αέρα στα πανιά μας
Εξουσία και Χαρά
Ύποπτη Βραδιά *
Guns of Brixton **
Τρελός
Φρικτό όνειρο
Θάλασσα Χακί
Ληστεία
Αστυνόμος Σαϊνης
One step beyond **
Άκου ανθρωπάκο
Bad Boys **
Ραμολιμέντο
I wanna be sedated **
Για πάντα παιδιά
Too drunk to fuck **
Περσινά Ξινά Σταφύλια
Σβήνουν τα φώτα (ξανά μετά από απαίτηση του κοινού)

Να πούμε ότι στον ήχο ήταν για μία ακόμα φορά το ένατο μέλος του συγκροτήματος, ο Tsery, που έκανε πάλι τα θαύματά του!!!

ps: οι φωτογραφίες είναι από την ittoletta!

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

ΚαΚοΜαΘηΜέΝη ΓεΝιΑ

Είμαστε, αγαπητή αναγνώστη κι αγαπητέ αναγνώστρια..!! Η αλήθεια είναι ότι κάθε γενιά, έχει μία κωλοτάση, να κράζει τις άλλες γενιές, λες κι αυτή πια, έχει πιάσει το παπά από τα γένια.. Αρχίδια!!

Ωστόσο, θα σας μιλήσω για τη δικιά μου γενιά. Ανήκω στη γενιά αυτών που γεννήθηκαν αρχές-μέσα των 80’s. (Τρελή δεκαετία!! δυστυχώς όμως, από αυτή τη δεκαετία, θυμόμαστε αμυδρά, την πρώτη μας μέρα στον παιδικό σταθμό, το πρώτο ολόκληρο παγωτό ξυλάκι που φάγαμε, κλπ.). Στα 90’s που λέτε, μεγαλώσαμε σε μια φάση, που υπήρχε μια σχετική ευημερία (οικονομική κι όχι μόνο), δεν τρώγαμε και με χρυσά κουτάλια βέβαια, αλλά όπως και να’ χει.. το τώρα, καμία σχέση με το τότε..!! Η συντριπτική πλειοψηφία της γενιάς μου καλοπερνούσε τότε. Video Games, κόμιξ, ηλεκτρονικά, τηλεκατευθυνόμενα, αυτοκόλλητα Panini, μπασκετούλες με βεντούζες, κατασκήνωση το καλοκαίρι στου Καλύβα, πορνοπεριοδικά συν βιντεοκασέτες, φτηνότερα τσιγάρα.. και δε συμμαζεύεται..!! I don’t know what happened but, όλα για έναν περίεργο λόγο, άλλαζαν τόσο, μα τόσο γρήγορα. Τα καινούργια αντικαθιστούσαν τα παλιά, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, που γινόμαστε όλο και πιο απαιτητικοί, όλο και πιο αχόρταγοι και λυσσαλέοι, που συνεχώς, θέλαμε όλο και περισσότερα, όλο και καλύτερα.. όλο και ακριβότερα..!! Θυμάμαι το 1992 ή 93, ο πιο σπασαρχίδας της γειτονιάς μου (που έτρωγε κλοτσίδια στο καλάμι, πυραμίδες, μπούγιο, κλπ.), μόλις πήρε την παιχνιδομηχανή εν ονόματι “Atari” (ντου γιου ριμέμπερ??), ξαφνικά όλη η γειτονιά τον συμπάθησε και κάναμε όλοι σα χαζοί, να πάμε στο σπίτι του να παίξουμε!! (Ο καργιόλης όμως, μας έκανε κωλοδάχτυλα απ’ το μπαλκόνι του και μας πετούσε χώμα απ’ τις γλάστρες). (Να μην σας πω ποια ήταν η τιμωρία του μετά), αυτό είναι άλλο θέμα. Αλλά τέλοσπαντων, 5 χρόνια αργότερα (1998), έπαιξα με Playstation. και το αταράκι ήταν δίπλα του.. όπως ένα παπάκι, δίπλα σε μια Harley. Μέσα σε 5 χρόνια, πόσες γαμημένες παιχνιδομηχανές είχαν εμφανιστεί?? Κάμποσες!! Θυμάμαι, κάτι πιο ευκατάστατα παιδιά, (φάση Χόρχε Ντελσάλτο στο Καρουζέλ, εκείνον το ξανθοπλούσιο μπάσταρδο λέω, ναι!!), που μέσα σε ένα χρόνο αγόραζαν κανά 2-3 videogames. Μαλακία- joystick, joystick- μαλακία.. και πάει λέγοντας η δουλειά!!

Το μεγάλο πατιρντί βέβαια, έγινε όταν μας χτύπησε την πόρτα.. ο Βασίλης ο Πόρτας (Bill Gates στα αμερικάνικα), εκεί να δεις!! Έτσι, μπήκε και το millennium, πήρε πούλο και η δραχμούλα, («γιατί τα πεντοχίλιαρα δεν είναι πετσετάκια», «δως’ μου δυο κατοστάρικα») και τα σχετικά, τέλος!! Ήρθε το ευρώ και λίγα χρόνια αργότερα πήραμε και το Euro!! (άσχετο αυτό, αλλά ακόμη δεν το έχω συνειδητοποιήσει, πώς αυτό το κρι-κρι ο Χαριστέας, έμοιαζε με Van Basten εκείνο το καλοκαίρι στην Πορτογαλία;)

Το κακό όμως είχε γίνει φιλαράκο.. είχαμε γίνει ήδη, μια κακομαθημένη γενιά.. Πολύ στο έτοιμο μάθαμε ρε συ!! «Τα καθαρισμένα καρύδια είναι πιο νόστιμα», κι έτσι. Εύκολα κουραζόμαστε, εύκολα τα παρατάμε, γιατί δεν μάθαμε να ζοριζόμαστε, να αγωνιζόμαστε ρε γαμώτο και πολύ εύκολα, κάνουμε πίσω. Πόσοι από εμάς άραγε, δούλευαν όταν ήταν πιτσιρικάδες τα καλοκαίρια, για χαρτζιλίκι?? Ελάχιστοι και για κανά μηνάκι το πολύ!! Πόσοι από εμάς προτίμησαν να ασχοληθούν με μια χειρωνακτική εργασία; να μάθουν μια τέχνη και να την κάνουν επάγγελμα; μιας και το'βλεπαν και οι ίδιοι, αλλά και οι γονείς τους, ότι δεν σκαμπάζαν και πολύ από γράμματα; Απάντηση: Σε κάθε γειτονιά, μετρημένη στα δάχτυλα του ενός χεριού, από χελωνονιντζάκι. (παρεμπιπτόντως, 2 δάχτυλα είχαν, για όσους δε θυμάστε ή τους ξεχάσατε με τα χρόνια). Νομίζω ότι, είμαστε τα μεγαλύτερα ρεμάλια, που καταναλώνουν μέχρι τελικής πτώσης!! Τι νομίζω, είμαι σίγουρος δηλαδή!!

Και τώρα; Τώρα, που ζόρισαν τα πράγματα και αγρίεψε η εποχή, οι μισοί και βάλε, είμαστε άνεργοι-άεργοι, ημιαπασχολούμενοι, αλλά κυρίως, απαιτητικοί, άπληστοι και αχόρταγοι, όπως τότε. Δεν μας φτάνουν τα απλά για να την περνάμε καλά, γιατί έτσι μάθαμε από τότε.. Τώρα όμως, είμαστε και μόνοι.. πιο μόνοι από ποτέ.. αυτή είναι η διαφορά.

Ωχ!! sorry, ξέχασα!! Έχουμε το pc μας.. Κόλλα το!! 
από τον μουσικό, φίλο, κιθαρίστα, αδερφό και μουσικό παραγωγό Johnny SDR

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

Ρεμπέτικα στην Περαία

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο οι "Φωνογραφιτζήδες" παίζουν Live στο Άρωμα Γλυκανίσου στην παραλία Περαίας. Ρεμπέτικά, λαϊκά, παραδοσιακά και κάποια δικά τους κομμάτια, με τον Παναή στο τρίχορδο και τον Κότσο στην κιθάρα. Στις 8.30 το βράδυ!
"Όλοι οι φωνογραφιτζήδες είναι μάγκες και ατσίδες,
Όσα φράγκα κονομάνε στην ταβέρνα τ' ακουμπάνε.
Με μπερδέψανε μια νύχτα σα μπαρμπούνι μες τα δίχτυα,
Μου τη φέρανε ένα βράδυ σα μουγγρί στο παραγάδι.
Με ψαρέψανε μιαν ημέρα μέσα καλέ στον Περαία"
(Γιώργος Μπάτης 1936)
Διεύθυνση:
Τελέφωνο:
 Φέης Μπούκ: άρωμα γλυκανίσου

ΡΕΒΕΓΙΟΝ

Texas 1/1/12

Έφτασε και η Πρωτοχρονιά.Ξέρεις πως είναι αυτές οι ημέρες. Ένας θίασος παραλόγων και πραγματικά η γιορτή του κάθε σπιτόγατου. Είναι στα αλήθεια τραγικό το πως κινούνται οι μάζες και μία μέρα σαν και αυτήν το ξεχωρίζεις πολύ εύκολα. Είναι η ημέρα που μας έχουνε επιβάλει το ότι πρέπει να βγεις έξω γιατί πολύ απλά σου το έχουνε ''επιβάλει''. Άλλωστε είναι η νύχτα που όλοι βγαίνουν, άρα πρέπει να και εσύ να βγεις.. Και καταλήγεις να τριγυρνάς σε μαγαζιά τα οποία τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου είναι άδεια αλλά την συγκεκριμένη μέρα έχει τιγκάρει από τον ίδιο κόσμο ο οποίος τις υπόλοιπες 364 μέρες αντίστοιχα αναρωτιέσαι που κρύβεται. Κάπως έτσι ο δρόμος σε βγάζει σε κάποιο γνωστό στέκι σου να κάθεσαι παρέα με τον 2.10 και να παρατηρείς μία barbie ντύμενη με την τελευταία λέξη της μόδας η οποία έχει κάνει προέκταση του χεριού της το κινητό της.Μήπως είδες και εσύ το ίδιο σκηνικό? Ακόμα και το στρίψιμο του τσιγάρου σε φαίνεται εντελώς βαρετό αλλά βγάζεις τον καπνό για να καταλήξεις να σκοτώνεις την πλήξη στρίβωντας ένα τσιγάρο. Και τυραννάς το χαρτάκι με τον καπνό σου , όσο περισσότερο μπορείς γιατί σκέφτεσαι ότι μόλις το ανάψω θα ξαναπέσω στην οκνηρία. Μόνο αύτη η σκέψη δυσκολεύει ώστε να κατέβει η μπύρα την οποία και αυτήν βασανίζεις εδώ και ώρα.
Αυτό στα αλήθεια που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί πρέπει κάποιες συγκεκριμένες μέρες που σε λένε γούσταρε, έτσι και με το ζόρι να γουστάρεις.

Και βαδίζοντας προς το σπίτι να σκέφτεσαι εάν τελικά το πιο συγκλονστικό πράγμα που έζησες την βραδυά ήτανε το καμένο σου δάχτυλο από την κάφτρα του τελευταίο σου τσιγάρου.

καλή χρονιά σε όλους

ΥΓ : Βρε δεν γαμιό**στε να ασπρίσουμε?