για άλλα δέκα χρόνια άντε καθαρίσαμε...
Μπαίνουμε σε άγριο χειμώνα... Μέτρα, ανεργία, καλπάζουσα απελπισία...
Υιοθετήσαμε μια στάση νεοπλουτισμού με τα εισερχόμενα ευρωπαϊκά χρήματα τα οποία δυστυχώς δεν ανταποκρινόταν στο μόχθο μας ως λαός- μάθαμε στο εύκολο χρήμα, γίναμε όλοι χρηματιστές, επενδυτές, έμποροι, αφεντικά και υποτιμήσαμε την παραγωγική εργασία. Σαν χαζονεόπλουτοι από την άλλη μεριά μάθαμε να αγοράζουμε τα φτηνά και να ζητάμε φθηνά εργατικά χέρια. Η χώρα μας για αρκετά χρόνια αποτελούσε οικονομικό παράσιτο που ζούσε από δανεικά της δύσης. Έτσι παρασιτικής μορφής ήταν και οι κερδοφόρες επιχειρήσεις που άνοιγαν: Σκυλάδικα στις επαρχίες για να χουν που να φάνε οι αγρότες τις επιδοτήσεις, Καφετέριες για να σκοτώνουν το χρόνο τους οι νέοι, Στριπτιτζάδικα για να ξεκαυλώνουν οι καυλωμένοι, Κανάλια, τσόντες, τζιπ. Έφτασε η κοινωνία μας στο σημείο μηδέν όσον αφορά στις ανθρώπινες σχέσεις , στο χαμόγελο, στον έρωτα και σε οτιδήποτε πραγματικό...
Σφίγγει όμως τώρα το ζωνάρι...
Τώρα πουλήσαμε την καγιέν και αρχίσαμε την δίαιτα. Τώρα παζαρεύουμε τον καθηγητή που θα κάνει ιδιαίτερα στο παιδί μας να μας κάνει μείωση ένα ευρώ...
Αρχίσαμε να ξηλώνουμε τα γκαζόν και βάζουμε λάχανα. Μειώσαμε το χαρτζιλίκι του παιδιού στα 5 ευρώ... ταβέρνα μια στις 15 ή ακόμα μια το μήνα - από κει που πηγαίναμε κάθε δυο μέρες. Ακόμα και οι διατροφικές συνήθειες αλλάξαν κρέας λιγότερο - περισσότερα όσπρια.
Φταίνε οι αλήτες, οι κλέφτες, οι ψεύτες, οι μασόνοι, οι προδότες πολιτικοί...
Αυτοί έκλεψαν δεν λέω! πρέπει να δικαστούν και να τιμωρηθούν. Πέρα όμως από το ότι εσύ τους ψήφιζες, ποιος σου φταίει που αγόρασες το τζιπ υποθηκεύοντας το σπίτι σου; Ποιος όμως σου φταίει που έβγαζες λεφτά με παρασιτικό (ή έστω μεταπρατικό τρόπο) και κάλυπτες όλες τις ανάγκες σου εισάγοντας προϊόντα ή εισάγοντας εργατικά χέρια...
Επανάσταση; και ποιο το επαναστατικό υποκείμενο;
Το μόνο του αίτημα του νεοέλληνα έχει οικονομική μορφή. Θέλει να μην κοπούν οι μισθοί, οι συντάξεις και οι κοινωνικές παροχές- ποιος το θέλει αυτό; αυτός που δια της ψήφου, των ρουσφετιών και της σιωπής του διέλυσε εντελώς την κοινωνία. Αυτός που εξέδιδε το κράτος του και την κοινωνία του χάριν της τσέπης του τώρα μιλά για κράτος κοινωνικό και κοινωνικές παροχές... Αυτόν τον τύπο λοιπόν τον ακούω συχνά να λέει για επανάσταση - γελάω τόσο που τραντάζεται η καμπούρα μου! Αυτός περιμένει ακόμα ένα καινούριο "λεφτά υπάρχουν" για να τρέξει όπως τρέχουν οι κότες όταν τους πετάνε πέντε σπόρους στο κοτέτσι. Αυτός πώς να επαναστατήσει και πάνω πού να χτίσει την καινούρια Ελλάδα; πάλι σε δανεικά; Δυστυχώς ακόμα δεν κάναμε την αυτοκριτική μας, ακόμα δεν έχουμε συνέλθει από την μέθη της ευμάρειας και πολύ φοβάμαι ότι για να ξυπνήσει έτσι που οδηγά προς το αύριο μεθυσμένος και κοιμισμένος νεοέλληνας η σύγκρουση θα πρέπει να είναι πολύ δυνατή...
Τι κάνουμε λοιπόν;
Μαθαίνουμε σε λιγότερα, γυρίζουμε σιγά σιγά στο παλιό μοντέλο των παππούδων μας που είχαν αυτάρκεια σε πολύ μεγάλο βαθμό (εμείς αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε πιο πλεονεκτική θέση από αυτούς γιατί επιπλέον έχουμε στα χέρια μας την επιστήμη, την τεχνολογία και την πληροφορία, πράγματα που μας χαρίζουν απίστευτες ευκολίες), μαθαίνουμε να χαμογελάμε, να μιλάμε, να ζητάμε και να δίνουμε...
Και μαζί με όλα αυτά περιορίζουμε λιγάκι την "κριτική" και την μετατρέπουμε όσο μπορούμε σε "αυτοκριτική" μπας και δημιουργηθεί μια καλή μαγιά για την κοινωνία.
Η επανάσταση δεν ξεκινάει ούτε από πείνα ούτε από αγανάκτηση - Η επανάσταση θα ξεκινήσει με το κλείσιμο των τηλεοράσεων, με το άνοιγμα των ανθρώπων.
από το blog του Καμπούρη: kampouristv.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου