Κι όμως το φεγγάρι κάπου εκεί πάνω λάμπει. Τώρα εμείς αν δεν το βλέπουμε, άλλο αυτό... Ίσως μια μέρα να ξαναμπορέσουμε, να το βλέπουμε ότι ώρα Θέλουμε... με τους αγαπημένους μας αγκαλιά.
Εις μνήμην της Στέλλας Χασκήλ που τραγούδησε αυτό το τραγούδι, όπως και πολλοί άλλοι. Νομίζω πως είναι το απόλυτο χιτζάζ κομμάτι. Το χιτζαζ είναι ένας μουσικός δρόμος σκοτεινός αλλά και φωτεινός μαζί σαν τις νύχτες που λάμπει ο ουρανός μες το σκοτάδι.
Φωνογραφιτζήδες - Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι
Κώτσος Μαυροματάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου