ΑμΠΕλΟφιΛοσΟφίΕς σΕ περίΟδΟ κΡίσΗς

ΑγΑπηΤοί φίΛΕς κΑι ΑγΑπηΤές φίλΟι,

    Νομίζω ότι, ένας άνθρωπος, αρκείται με λίγο φαγητό, νερό, ύπνο και sex. Με την εξέλιξη όμως, ένας άνθρωπος έχει ανάγκη, από δεκάδες συσκευές και εξαρτήματα διαφόρων ειδών, που του κάνουν τη ζωή πιο βολική(?), ευχάριστη(?), άνετη(?) και ενδιαφέρουσα(?). Έτσι, χάνει ώρες από τον ύπνο του, χαλάει την ποιότητα του φαγητού του, δεν έχει όρεξη για sex και πολλές φορές, αυτοκαταστρέφεται με ουσίες που τον φθείρουν (κι ας το ξέρει).

    Ένα ζώο είναι ο άνθρωπος και μάλιστα, το πιο αιμοβόρο κι άγριο στον πλανήτη. Γι’ αυτό και την έκανε νωρίς από τη φύση, κι από τότε, τη βιάζει καθημερινά. Σκοτώνει τα ζώα, τα κατασπαράζει, φτιάχνει ρούχα από τα δέρματά τους, τρώει τα φυτά (ορισμένα από αυτά, τα καπνίζει κιόλας), φτιάχνει φάρμακα, αλλά, το χειρότερο είναι ότι καταστρέφει. Μολύνει τα ποτάμια, τις θάλασσες, τον αέρα, καίει δέντρα, καλύπτει με τσιμέντο το πράσινο, γιατί πολύ απλά, το ον αυτό, έχει μία μανία εξόντωσης, επιβλητικότητας, αλαζονείας και εσωστρέφειας. Θέλει συνεχώς, να καταναλώνει όλο και περισσότερο, τόσο που κάποια στιγμή, θα αρχίσει να τρώγει ο ένας τον άλλον, στην κυριολεξία. Όλο αυτό, μοιάζει ανεξέλεγκτο και χωρίς καμία, μα καμία ισορροπία.

    Αυτό το ον, περιέχει μία κατηγορία ανθρώπου, που έχει την ικανότητα να επιβάλλεται, είτε μέσω της βίας, της διπλωματίας, της ευφυΐας του, και ενίοτε, συσπειρώνεται, με σκοπό να κατακτήσει, να εξουσιάσει και να κυβερνήσει. Είναι πρόθυμο, να θυσιάσει ακόμη και την ίδια του τη ζωή προκειμένου, να καταφέρει τα παραπάνω, ή να θυσιάσει τις ζωές των άλλων (ακόμη καλύτερα). Γενικότερα, το ον αυτό, είναι παντοδύναμο. Παρότι, οι περισσότεροι, πιστεύουν σε ανώτερες γι’ αυτούς, δυνάμεις, (π.χ.: Θεούς, αγίους, πνεύματα, κλπ.), το ον αυτό έχει φτιάξει όπλα, που μπορούν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, να διαλύσουν ολόκληρο τον πλανήτη. Και χωρίς όμως τα όπλα, το ον αυτό, έχει τον τρόπο να καταστρέψει τους άλλους αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό, έστω και σταδιακά.

Υπάρχει και μία κατηγορία ανθρώπων, που εύκολα εξαπατούνται, ληστεύονται και κατακρεουργούνται από τους από πάνω, τις περισσότερες φορές, χωρίς καν, να το καταλάβουν. Επίσης, υπάρχει μία κατηγορία ματάκηδων, μπανιστιρτζήδων, αδιάφορων, δε ξέρω πώς να τη χαρακτηρίσω, αλλά, δείχνει να μην ενοχλείται και να μη νοιάζεται και πολύ, για όλα αυτά.

    Απλά, παρακολουθεί.. Κάποιες φορές βέβαια, έρχονται έτσι τα πράγματα, και το ον αυτό, αγανακτεί, κατακρίνει, διαδηλώνει, ίσως και λίγο ετεροχρονισμένα, μιας και το κακό έχει ήδη γίνει.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, το ον αυτό εξελίσσεται, δεν το βάζει εύκολα κάτω, καταφέρνει τις περισσότερες φορές, να νικά τους φόβους του και να βάζει κάτω οποιονδήποτε κι οτιδήποτε, επιχειρεί να τον φθείρει και να τον σκοτώσει. Γι’ αυτό και αγωνίζεται, δημιουργεί και πολλαπλασιάζεται.

Υ.Γ.1. Δε μας τρόμαξαν άλλα κι άλλα, θα μας τρομάξει η κρίση και το μνημόνια..??

JoHnnY sDR