Οι φωνογραφιτζήδες
Γιώργος Μπάτης, Αμπάτης
Όλοι οι φωνογραφιτζήδες
είναι μάγκες και ατσίδες,
είναι μάγκες και ατσίδες,
όλοι οι φωνογραφιτζήδες.
Όσα φράγκα 'κονομάνε
στην ταβέρνα τ' ακουμπάνε,
στην ταβέρνα τ' ακουμπάνε,
όσα φράγκα 'κονομάνε.
Με μπερδέψανε μια νύχτα
σα μπαρμπούνι μεσ' στα δίχτυα,
σα μπαρμπούνι μεσ' στα δίχτυα,
με μπερδέψανε μια νύχτα.
Μου τη φέραν ένα βράδυ
σα μουγγρί στο παραγάδι,
σα μουγγρί στο παραγάδι,
μου τη φέραν ένα βράδυ.
Με ψαρέψαν μια ημέρα
έφτασα μεσ' στον Περαία,
έφτασα μεσ' στον Περαία,
με ψαρέψαν μιαν ημέρα.
Γιώργος Μπάτης, Αμπάτης
Όλοι οι φωνογραφιτζήδες
είναι μάγκες και ατσίδες,
είναι μάγκες και ατσίδες,
όλοι οι φωνογραφιτζήδες.
Όσα φράγκα 'κονομάνε
στην ταβέρνα τ' ακουμπάνε,
στην ταβέρνα τ' ακουμπάνε,
όσα φράγκα 'κονομάνε.
Με μπερδέψανε μια νύχτα
σα μπαρμπούνι μεσ' στα δίχτυα,
σα μπαρμπούνι μεσ' στα δίχτυα,
με μπερδέψανε μια νύχτα.
Μου τη φέραν ένα βράδυ
σα μουγγρί στο παραγάδι,
σα μουγγρί στο παραγάδι,
μου τη φέραν ένα βράδυ.
Με ψαρέψαν μια ημέρα
έφτασα μεσ' στον Περαία,
έφτασα μεσ' στον Περαία,
με ψαρέψαν μιαν ημέρα.
Από αυτό το ρεμπέτικο άσμα εμπνευστήκαμε το σχήμα "Φωνογραφιτζήδες" όπως επίσης και τη δημιουργία αυτού του blog. Υπάρχουν δύο εκδοχές για το τί σημαίνει "φωνογραφιτζήδες":
Η 1η λέει ότι οι ήταν αυτοί οι οποίοι ηχογραφούσαν τους μουσικούς. Είχαν δηλαδή κάποια εταιρία και προωθούσαν τους ρεμπετοκαλιτέχνες με την παραγωγή δίσκων.
Η 2η εκδοχή λέει: Φωνογραφιτζήδες ήσαν αυτού που τριγυρνούσαν με έναν, όχι και τόσο εύκολα κινητό φωνογράφο που τριγυρνούσαν στους καφενέδες κι έπαιζαν δίσκους 98 στροφών, σε κερί. Υπάρχουν κάποιες πληροφορίες, που λένε πως συνδέονταν συχνά με τις εταιρίες, γιά να παίρνουν τους δίσκους τσάμπα, κι έγιναν έτσι οι πρώτοι με την έννοια που διαφήμιζαν έμμεσα τους δίσκους. Π.χ. ο Περδικόπουλος, είχε τον δικό του φίλο φωνογραφιτζή, ο οποίος έπαιζε πιό συχνά τους δικούς του δίσκους. Όμως σε τελική ανάλυση, είχαν πέραση οι δίσκοι που ζητούσαν οι πελάτες.
Επίσης, είναι σημαντικό πως έπαιζαν όλα τα είδη μουσικής, από ελαφρά, ρεμπέτικα, άριες από όπερες και οπερέτες, ακόμα και κλασσικά του τύπου των πάντα κατ απαίτησιν των πελατών.
Επίσης, είναι σημαντικό πως έπαιζαν όλα τα είδη μουσικής, από ελαφρά, ρεμπέτικα, άριες από όπερες και οπερέτες, ακόμα και κλασσικά του τύπου των πάντα κατ απαίτησιν των πελατών.
Εμείς σαν σημερινοί φωνογραφιτζήδες αγαπάμε το ρεμπέτικο, το punk, το rock n roll το ska, το metal, το hip-hop και όλες τις μουσικές που έχουν να πούνε. Αν και μεγαλώσαμε με τις κασέτες και ζήσαμε τη φάση χέρι με χέρι (βλέπε σχετικό άρθρο djHomie) και μετά τα cd τα οποία τελικά αποδείχτηκαν μια πατάτα καθώς χαλάνε πολύ εύκολα, τόσο τα cd όσο και οι "σιντιέρες". Τώρα στην εποχή τις πληροφορίας και του "mp3" γυρνάμε πίσω το χρόνο στα βινύλια. Στο καλύτερο μέσο αναπαραγωγής ήχου σε όλους τους τομείς, εκτός από τη μεταφορά φυσικά. Αλλά και πάλι αυτό δε μας πειράζει γιατί στις "εκδρομικές μας συναθροίσεις" παίρνουμε παραμάσχαλα κάνα οργανάκι και πάει περίπατο το mp3 player ή το "Άη pad".
Η 3η και δική μας εκδοχή ίσως να έλεγε ότι: φωνογραφητζίδες είναι αυτοί που γουστάρουν την καλή μουσική από καύλα και μόνο, γαμώ το MTV (ώπα το τελευταίο κάπου το 'χω ξαναπεί αλλά κολάει...!). Γουστάρουνε να ακούνε πάνω απ' όλα, να παίζουνε και να συζητάνε για ώρες ατελείωτες για αυτό το θαύμα του ανθρώπου που λέγεται Μουσική. Όπως επίσης και όλα τα κοινωνικά προβλήματα που αναδεικνύονται μέσω αυτής.
μπραβο ρε κωστακη
ΑπάντησηΔιαγραφήdjhomies